خلاصه ماشینی:
"سازهای متداول در کاشمر به طور عمده سرنا، دهل، تنبک، دایره، نی، کمانچه، قیچک، دوسازه، تمبورین و دوتار هستند که از میان آنها رواج دوتار در منطقه، حداکثر به چند دهه گذشته میرسد و احتمالا مدیون ذوالفقار عسگریپور، دوتار نواز برجسته شرق خراسان است.
به همین دلیل نواها و رقمهای جاری شده بر دستانهای دوتار، به درستی نشاندهنده موسیقی پربار تربت جام است.
ظاهرا واژگان «مشق پلتان»، «سبزهپری»، و «نوایی» در هردو فرهنگ حامل آهنگهای یکسانی هستند، ولی اجرای «مشق پلتان» یا «مشق پیلتنان» توسط میثم محولاتی رضایی، نوجوان ویرتئوز* کاشمری، نشان داد که با نمونههای اجرا شده در تربت جام، تفاوتهائی دارد.
بنابراین استفاده از فواصل دستگاه همایون در کاشمر تفاوتی عمده به حساب میآید که شاید در وجه حماسی موسیقی این منطقه ریشه داشته باشد.
برای مثال، از دیرباز نژادهای لر، عرب، ترکمن، بربر (تیموری)، سیستانی، بلوچ و غربت (کولیها) در این منطقه ساکن شدهاند و طبیعتا فرهنگ موجود منطقه، با آمیزشی از همه آنها توأم شده است."