خلاصه ماشینی:
"در قرن بیستم، کاوش و تحقیق برای یافتن روشهای جدید در ساختمان و تزئینات مربوط به آن، به تجارت هنر جدید (یا: Art eronrean) انجامید که در این روش، امکانات فنی جدید ازجمله بناهای فلزی با عناصر تزئینی خوشآیند در هم میآمیختند، اما جالب است بدانیم به واسطه این ابتکارات و خلاقیتها نبود که معماری قرن بیستم سر بر کشید، بلکه این نوع جدید معماری، حاصل تلاش کسانی بود که عزم کردند خود را از بند سبک یا تزئین، اعم از جدید و قدیم رها سازند.
دانشجویان این مدرسه در طراحی و ساخت اسباب و لوازم زندگی، ازجمله میز و صندلی و لوازم دیگر شرکت جسته و تشویق میشدند تا از قوه ابتکار و تخیل خود در طراحی این لوازم استفاده کنند، اما از آنها خواسته میشد که همواره کارآیی و مفید بودن وسیله ساخته شده را فدای طرح و زیبائی آن نکنند و به عبارت دیگر، از منظوری که طرح آنها باید برآورده سازد، غافل نشوند، در این مدرسه بود که صندلیهای ساخته شده از لولههای فلزی و مبلمانی که هماکنون کاربرد دارند، برای اولین بار ابداع شد."