خلاصه ماشینی:
"اجازه بدهید در اول نوشتهام آنچه را بگویم که قصد داشتم در پایان بگویم: مندنیپور در این مجموعه داستان، یک تصویر را مدام تکرار کرده، مدام تکرار کرده، و بعضی وقتها پیش خودم میگویم آیا یک حادثه (ولو حادثهای مثل 11 سپتامبر) آنقدر ظرفیت دارد که 206 صفحه از صفحات چاپی یکی از کتابهای شکیل ناشری مثل نشر مرکز را به خود اختصاص دهد؟مندنیپور، نویسندهای است که سعی دارد در حیطه زبان به فرم شخصی هدایت شدهای برسد.
در «آبی ماورای بحار» هم، نویسنده به تبعیت از این سنت مألوف، در مؤخرهای با نام «انعقاد ترسناک زمان» (ص 194) سعی کرده دلائل نوشتن این داستانها را بیان کند که حول محور مرکزی آن حادثه معروف میچرخند.
یکی به سبب تجربه متفاوت مندنیپور در نوشتن داستان «شرح افقی جدول» (ص 44) و دیگر به این سبب که اساسا «آبی ماورای بحار» میتواند شروع خوبی برای حرکتهای فراسرزمینی روایتپردازان ایرانی باشد."