خلاصه ماشینی:
"آنجا که موسی بن عمران علیهالسلام آشکارا به پیروان خود میگوید: «از خداوند کمک بگیرید و صبر کنید»؛ «استعینوا بالله و اصبروا» (1) و گواه روشن بر اینکه صبر به معنی استقامت است، نه تحمل زور، این است که در دعوت به صبر، مسئله مرزبانی نیز که بدون استقامت ممکن نیست، مطرح شده است؛ چنان که میفرماید: «یا أیها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا»؛ (2) «ای کسانی که ایمان آوردهاید!
» این آیات نشان دهنده صراحت در گفتار و اعلان مواضع و اهداف است و نشان میدهد که انبیاء در مورد عمل و تحقق بخشیدن به اهداف و برنامهها، کاملا قاطع بودند؛ مثلا آن گاه که ابراهیم علیهالسلام مصلحت میبیند که بتخانه عظیم بابل را به صورت تل بزرگی از چوب درآورد و به بت پرستان عملا ثابت کند که آنها مبدأ کاری نیستند، با قاطعیت تمام تصمیم میگیرد که به این کار جامه عمل بپوشاند و حتی تصمیم خود را به برخی از آنان گوشزد میکند و میفرماید: «و تالله لأکیدن أصنامکم بعد أن تولوا مدبرین»؛ (4) «به خدا سوگند!
اکنون نظری به زندگانی بعضی از پیامبران پیشین میافکنیم و سازشناپذیری آنان را در حفظ اصول از زبانشان میشنویم: حضرت هود علیهالسلام آن گاه که ملت وی از او روی گردان شدند و گفتند که او مورد خشم خدایانشان قرار گرفته است، تصمیم گرفت رابطه خود را به کلی از آنان قطع کند و چنین گفت: «إنی أشهد الله و اشهدوا أنی بریء مما تشرکون * من دونه فکیدونی جمیعا ثم لا تنظرون»؛ (2) «من خدا را گواه میگیرم و شما نیز شاهد باشید که من جز خدای یکتا از خدایان شما بری هستم."