خلاصه ماشینی:
"برداشت آزاد از متن و تقسیمبندی آن به دو قطب مخالف و بنیادین سزار و بروتوس،که در واقع نمایندگان دو دیدگاه کلاسیک و مدرن هستند و سعی در نشان دادن دموکراسی و استبداد و تفاوتها و مضرات هر دو نگاه با شکستن زمان و حفظ ویژگیهای اجرای پستمدرن،بدون ارجحیت دادن سفیدی بر سیاهی یا بالعکس،مخاطب را به پای نقدی منصفانه میکشاند و این همان اهمیت دادن به شعور مخاطب،بدون انگشت نهادن بر موضعی خاص از نقاط قوت و کارگردانی هوشمندانهء این اثر به یادماندنی شکسپیر است.
به طور کل،دکتر دلخواه،با ایجاد هماهنگی و تعادل در صحنه و با استفاده از چیدمانی موفق در کنار جذابیت اثر شکسپیر،این اجرا را به سطحی بالا و باورپذیر میکشاند و در انتها تعریف میرهولد از نمایش گروتسک مصداقی میشود برای اجرای جولیوس سزار به روایت مسعود دلخواه..."