خلاصه ماشینی:
"منظور من از اشاره به معیار کیفی نمایش به وسیله کارشناسان این بود که مفید میدانم یک واحد غیر دولتی مثلا توسط استادان دانشگاه،این رشته،که جزء هنرمنداناند،تأسیس شود و یا اگر تأسیس شده تقویت شود به طوری که هر ساله تمام تولیدات نمایشی کشور از نظر اقتصادی،تربیتی، هنری،روانشناسی و اجتماعی طبقهبندی شود و مورد نقد و بررسی گروههای کارشناسی قرار گیرد و نتیجهء آن به طور مرتب در اختیار تهیهکنندگان و دستاندرکاران نمایشها برسد و در اختیار عموم نیز قرار گیرد سپس گزارشهای سالانهء این واحد در طول سالهای گذشته مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و منحنیهای مثبت و منفی برای هر نوع نمایش به دست آید.
تاریخ ورود طراحی لباس مبنای امروز را باید از همان اواخر دورهء قاجار دانست زیرا اشخاصی که به خارج از ایران سفر میکردند و از نظر مالی استطاعت کافی داشتند از مزونهای (سالنهای مد)اروپایی لباس تهیه میکردند و در موقع استفاده از آن لباسها در ایران،طرحها را به نظر اطرافیان میرساندند و کمکم با ورود ژورنالها و مجلات خارجی به ایران،اقتباس از طرحهای لباس اروپاییان آغاز شد و رفتهرفته خیاطان با ذوق و سلیقه با دریافت سفارشها لباس خلاقیت خود را با برداشت از طرح لباسهای مجلات مخصوص لباس ابراز کردند و طرحهای جدیدی ارائه دادند و بعد از آسانتر شدن مسافرت به خارج کشور،خانمها و آقایان علاقهمند به این رشته،البته به تعداد خیلی کم،با تحصیلات در این رشته راه طراحی لباس را به ایران باز کردند ولی به صورت آکادمی و به عنوان یک هنر،تدریس آن در دانشگاه برای اولین بار چهار سال قبل از انقلاب در دانشگاه فعلی الزهرا(س)آغاز شد من و همدورهایهایم،اولین فارغ التحصیلان این رشته در ایران بودیم."