معنا باختگی مفاهیم: نگاهی بر نمایش «پرده ها از راه می رسند»/ چارلز دیزنزو معرفی و نقد

"«انتظار»در نمایش«پرده‌ها از راه‌ می‌رسند»،عنصر اصلی و پیش‌برنده نمایش است‌ که در خلال آن قرار است روابط شخصیت‌ها، تعریف و جایگاه‌ها،عیان شود اما نمایش هرچه‌ به پیش می‌رود،انتظار هم مفهوم و کارکرد اصلی‌ خویش را از دست می‌دهد و به حاشیه رانده‌ می‌شود تا نمایش به سوی آثار بازیگرمحور سوق‌ پیدا کند. همچنین نویسنده در خلق دیالوگ‌ها که قرار است نقش منجی او را ایفا کنند به‌ استفاده از گفت‌وگوهای روزمره بسنده می‌کند و به همین دلیل است که هیچ گونه ارتباط معنایی‌ و مفهومی درجست‌وجوی میان دیالوگ‌ها یافت‌ نمی‌شود تا دیالوگ‌های نمایش هم خود را مستقل از اثر جلوه دهند و شخصیت‌ها هم در پی ردوبدل شدن این گفت‌وگوها برای مخاطب‌ ناشناخته و گنگ باقی بمانند و نمایش،عاری‌ از هرگونه شخصیت‌پردازی باشد. هوشمند هنر کار،در مقام کارگردان نتوانسته است ارتباطی بین عناصر موجود در نمایش پیدا کند و ازهمین‌روست که‌ سرگردانی غریبی در نمایش حاکم می‌شود و تمام تلاش بازیگران برای ایجاد تسلط بر نقش‌ یکدیگر بی‌نتیجه می‌ماند."