خلاصه ماشینی:
"بنابراین با دو پرسش اصلی میتوان نتیجه کار حسینی را در معرض ارزیابی کلی قرار داد؛ سؤال نخست اینکه؛محسن حسینی،«چه اندازه در زمینه به کارگیری عناصر اجرا و تکنیکهای پرفورمنس موفق بوده است؟(ساختار)و دوم آنکه؛ «اجرای این تئاتر چقدر توانسته است اهداف و منظور کارگردان و گروه نمایشی را در معرض ارتباط و انتقال با دریافتگرانش قرار دهد؟(محتوا)» اجرا،با یک مونولوگ طولانی توسط بازیگری که از میان تماشاگران،صحبت با آنها را شروع میکند،آغاز میشود؛تعریف مین،تاریخ کاشت و تولید،آمار،نحوهء نابودی،انواع آن و...
این اجرا هرچند ممکن است در ظاهر تا اندازهای سخت به نظر برسد،اما در برقراری ارتباط با تماشاگر و تکمیل فرایند انتقال و دریافت مفاهیم و منظور گروه نمایشی،موفق بوده است و از این جهت در حوزهء تئاتر دفاع مقدس میتوان آن را یک اتفاق مثبت دانست و مورد ارزیابی قرار داد."