خلاصه ماشینی:
"چون منی که مسئولیت اینجا را دارم،متوجه این همه هزینههءایی که سر این کار شده و توی حوزه به اینجا رسیده است،هستم و نمیخواهم با یک بیاحتیاطی به باد بدهم و بله ما موسیقیهای مختلف آرشیو میکنیم،ولی با احتیاط.
با توجه به ظرفیتی که مؤسسه دارد برای اینکه در امور رسانهای پشتوانه تئوریکی قرار بگیرد چقدر با صدا و سیما و رسانههای مختلف در تماس بوده.
بعد از شهادت آقا سید مرتضی و آقا سعید یزدانپرست هر سال این ایام که میشود آدم حال و هوای دیگری پیدا میکند.
دوست دارم کاری کنم که خودم را خالی کنم باید بگویم متأسفم برای اینکه ما علیرغم داشتن چهرههای قدر فرهنگی مثل سید مرتضی آوینی که این همه محصول به جا گذاشتتند من وارث بیهنر بیخاصیت سید مرتضی آوینی اینقدر هم هنر ندارم که از توی کیسه سید مرتضی در بیاورم و درست ارائه کنم ولو با تکرار مکررات.
آنجایش چرا آنطور شد؟ولی چون روی فرکانس قلب و فطرتت درست شده مثل یک سرود مثل یک نوحهای که صد بار گوش سخنرانی سعید قاسمی در مراسم بزرگداشت شهید آوینی 22/1/85 (به تصویر صفحه مراجعه شود) میدهی ولی خسته نمیشوی نتیجهاش اینطور است.
دیوانهای این همه راه بلند شوی بروی به فکه!آنجا را هم گیر بدهی که خود قتلگاه باید برویم!
پرسیدم آقا سید این متنها را چطور مینویسی؟از کجا میآید؟گفت:«اگر دوست داری برای شهدا بنویسی وضو بگیر دو رکعت نماز بخوان سلام را که دادی بنشین به نوشتن."