چکیده:
اهمیت تصمیمگیری در سازمان به حدی است که سازمان را شبکهای از تصمیم میدانند و
مدیریت را علم تصمیمگیری به شمار می آورند. این اهمیت» بهخصوص در مورد سازمانهای
آموزشی که با طیف وسیعی از انسانها سروکار دارند و آثار مترتب بر هر تصمیم آنها میتواند
حتی آیندة جامعه را رقم بزند» به صورتی مضاعف رخ مینمایاند.
تصمیمگیری مستلزم انتخاب و انتخاب صحیح در گرو داشتن اطلاعات لازم دربارة همه
گزینههای موردنظر است. یافتههای پژوهشی یکی از مهمترین منابع اطلاعات به شمار میرود؛ اما
عدم استفاده از نتایج تحقیقات در تصمیمگیریها منجر به اتخاذ تصمیم به صورت آزمایش و
خطا میشود که میتواند آثار مخرب وگاه جبرانناپذیری به بار آورد. از سوی دیگرء عدم
به کارگیری یافتههای پژوهشی علاوه بر اینکه به منزلة اتلاف منابع مالی و انسانی صرف شده برای
انجام آنهاست» میتواند موجب ایجاد آثار سوء در ذهنیت دستگاهها و مسوژولان امور مالی نسبت
خلاصه ماشینی:
پرسشهای پژوهش 1-عدمبه کارگیری نتایج تحقیقات در سطوح مختلف تصمیمگیری در وزارت آموزش و پرورش ناشی از چه عواملی است؟آیا این امر ناشی از: -فقدان ارتباط متقابل میان تصمیمگیران و پژوهشگران است؟ -فقدان یا ضعف نظام اطلاعرسانی و اشاعهء یافتههای پژوهشی است؟ -اطمینان نداشتن به شیوهء تحقیق و صحت یافتههای پژوهشی است؟ -غنی نبودن فرهنگ پژوهش و باور نداشتن تحقیق است؟ -آسان بودن تصمیمگیری بدون استفاده از نتایج تحقیقات است؟ -عدماحساس مسؤولیت تصمیمگیران جهت پاسخگویی در برابر استفاده نکردن از نتایج تحقیقات در تصمیمگیریهاست؟ -وجود مشکل در سازمان،تشکیلات و مدیریت آموزش و پرورش است؟ -در اختیار نداشتن منابع لازم(مالی،مادی و انسانی)برای عملی کردن نتایج تحقیقات است؟ -عدمشجاعت تصمیمگیران برای ایجاد تغییر در روند معمول و مواجه بودن آنان با محدودیتهای قانونی و اجتماعی مانع تغییر است؟ -سهم هریک از عوامل یاد شده در عدمبه کارگیری نتایج تحقیقات در تصمیمگیریها چهقدر است؟ پیشینهء پژوهش عمر کوتاه تحقیقات آموزشی-بهگفتهء تورستن هوسن حدود بیست و پنج سال14-گویای عمر کوتاهتر تلاش برای کاربرد یافتههای پژوهشی وکمسابقه بودن کوشش برای شناسایی موانع این کار میباشد.
پیشنهادهای اجرایی اهم پیشنهادهایی که براساس نتایج این تحقیق میتوان ارائه کرد،به شرح زیر است: در سازمان،تشکیلات،برنامهریزی و مدیریت آموزش و پرورش،تغییراتی که موجب تسهیل کاربست یافتههای پژوهشی شود ایجاد گردد؛به نحوی که با کاهش تمرکز غیرلازم در بخشهای مختلف آموزش و پرورش،این فرصت در اختیار مدیران قرار داده شود که مسائل منطقهای خود را شناسایی کنند و با برقراری ارتباط با حوزههای پژوهشی، پژوهشها را به سمت بررسی مسائل مبتلابه و چارهجویی برای آنها و نیز ارائه راهکارهای بهبود کیفیت آموزش و پرورش سوق دهند.