چکیده:
مقاله حاضر، نقدی است که آقای دکتر محمدجواد شریعت بر نقدی (بهقلم دکتر علیاکبر افراسیابپور) بر کتاب
گمشده لب دریا(2) تألیف دکتر تقی پورنامداریان که در شماره 4 (تیر 1383) ماهنامه حافظ چاپ شده بود، نوشتهاند
و بهواقع نقد بر نقد است. ویژگی نقد حاضر آن است که نویسنده آن هیچکدام از آقایان پورنامداریان و
افراسیابپور را از نزدیک ندیده و با هیچیک هم سابقه دوستی یا خدای ناخواسته دشمنی ندارد. فصلنامه نامه علوم
انسانی نیز مقاله جناب آقای دکتر محمدجواد شریعت ــ استاد ادبیات دانشگاه اصفهان ــ را بهجهت ارائه گونهای از
نقد که میتواند چگونه نقدکردن را آموزش دهد، عینا بهچاپ میرساند تا مورد استفاده خوانندگان قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"سه دیگر کتاب مستطاب گمشده لب دریا است که اثر ذیقیمتی است از استاد بزرگوار و محقق دانشمند، جناب آقای دکتر تقی پورنامداریان که ذوق و تحقیق را با هم دارند و نوشته ایشان درباره حافظ را در این آشفتهبازار کتابسازی، باید اتفاقی ادبی نامگذاری کرد.
در مورد گناه هم، حافظ بنا به عقاید اشعریان میفرماید: گناه اگرچه نبود اختیار ما حافظ تو در طریق ادب باش و گو گناه من است در هرحال، ناقد محترم، برخلاف نظر آقای پورنامداریان، عقیده دارند که حافظ شراب مینوشیده و چنین گناهی را مرتکب میشده است و این بیت حافظ را دلیل میآورند که: نه من از پرده تقوی به در افتادم و بس پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت درمورد سهروردی هم که استاد پورنامداریان سخن کافه محققان و آشنایان با فلسفه را نقل کردهاند، ایشان نشان دادهاند که از این مقولات آگاهی چندانی ندارند."