چکیده:
بنتالهدی صدر با نعمت هدایت و ارشاد برادر بزرگوارش، سیدمحمدباقر صدر، توانست در همه زمینهها، به ویژه در عرصه تعلیم و
تعلم، بدرخشد.
تألیف کتابها و نگارش مقالات و تأسیس مدارس «الزهراء» و تشکیل جلسات مذهبی برای بانوان و تدریس دروس حوزوی برای
ایشان و برگزاری مجالس دعا و تعظیم شعائر دینی و رفع اشکالات شرعی زنان، از جمله فعالیتهای چشمگیر او محسوب میشوند.
در این مقاله سعی شده است ضمن اشارهای گذرا به زندگینامه وی، گوشهای از فعالیتهای او در حوزه تعلیم و تربیت ترسیم گردد.
خلاصه ماشینی:
آقای محمد شمس در کتاب خود مینویسد: من از خلال آشنایی که با روحیه شهیده بنتالهدی داشتم، به این معتقد گردیدم که مقدمات و شاخصههای شخصیت او از حد تأثیر رشد و محیط فراتر بودند و چه بسا این دو عامل از اولین سببهای تشکیل ساختار شخصیت او محسوب نمیگردیدند، بلکه خصایص و خصایلی که موجبات سیر سریع وی در مدارج ترقی را فراهم کردند و به او توانایی بخشیدند تا از ظرف زمان و مکان بگذرد و به این مراحل برسد، خصال و اوصافی بودند که این بانو را برای زنان شیعه الگو قرار داده و از وی نمونهای از یک زن فرهیخته، پرهیزگار، مؤمن، مبارز و آگاه به اهداف زندگی ساختهاند.
شهیده بنتالهدی برای تأسیس این مدارس ملی رسمی، که تحت پوشش قوانین حکومتی بودند، تلاش فراوانی کرد و بیش از دو ماده درسی نیز برای تربیت دختران در این مدارس به سایر مواد درسی اضافه نمود و بانوان شیعه معلمهای را، که دارای کفایت علمی و مزایای خاص بودند و به شئونات اسلامی التزام داشتند، بر این کار گماشت تا اسوه و الگوی دختران قرار گیرند و نام این مدارس را «مدارس الزهراء» گذاشت.
هدف حقیقی بنتالهدی از حلقههای تدریس که در خانهاش تشکیل میداد، فقط پرورش و تعلیم طلبه نبود، بلکه هدف وی این بود که ایشان را برای تحمل مسئولیت ادامه این راه در آینده آماده نماید و چنان توانایی علمی در ایشان ایجاد کند که بتوانند بر ایجاد حوزههای علمیه بانوان قدرت پیدا کنند و بتوانند به نشر فرهنگ و تعلیمات اسلامی بپردازند.