چکیده:
کار آمدی در حقیقت بیانگر قابلیت و توانایی اداره هر کشور توسط مدیران و کارگزاران شایسته آن است و ایفای بهینه کار ویژههای دولت و کسب حداکثر رضایتمندی مردم را در پی دارد.
مقاله حاضر ضمن لحاظ سرایت برخی ناکارآمدیها به بخشهایی از بدنه مدیریتی کشور، به دنبال پاسخ این سؤال است که: مفهوم نظری و عملی کار آمدی و کارایی در نظام سیاسی اسلامی به چه معنا و
دارای چه شاخصه هایی است و از سویی چه راهکارهایی برای افزایش کارآمدی نظام جمهوری اسلامی به عنوان اصلیترین نماد انقلاب اسلامی قابل پیش بینی و پیشنهاد است؟
نویسنده در راستای پاسخ به این سؤال مهم در عرصه علم مدیریت و سیاست، تلاش کرده است با شناسایی چالشهای کارآمدی، راه حلهایی را برای غلبه بر آنها عرضه بدارد.
خلاصه ماشینی:
"مقاله حاضر ضمن لحاظ سرایت برخی ناکارآمدیها به بخشهایی از بدنه مدیریتی کشور، به دنبال پاسخ این سؤال است که: مفهوم نظری و عملی کار آمدی و کارایی در نظام سیاسی اسلامی به چه معنا و دارای چه شاخصه هایی است و از سویی چه راهکارهایی برای افزایش کارآمدی نظام جمهوری اسلامی به عنوان اصلیترین نماد انقلاب اسلامی قابل پیش بینی و پیشنهاد است؟ نویسنده در راستای پاسخ به این سؤال مهم در عرصه علم مدیریت و سیاست، تلاش کرده است با شناسایی چالشهای کارآمدی، راه حلهایی را برای غلبه بر آنها عرضه بدارد.
شایان ذکر است در حالی که پیشرفت و کارایی در سازمان و نظامهای غیر دینی و لائیک تنها با ملاحظات مادی سنجیده میشود، سازمانها و نظام سیاسی در اسلام، پا را از این ملاحظات مادی فراتر مینهد (1) و فقط به فکر اهداف زودگذر و کوتاه مدت بر پایه ملاحظات اقتصادی و کارایی اقتصادی و مادی نیست و بدینوسیله هدفهای فردی، اجتماعی، سازمانی و حکومت را تنها در پرتو محاسبات مادی نمینگرد؛ بلکه ابعاد معنوی کارایی و شرافت انسانی و ارتقای کرامت بشری را نیز در رفتار سازمانی و تعامل حکومت و مردم مدنظر دارد و بیشترین بازده مادی را به گونهای متقارن با افزایش بهینه و کارای بازدههای معنوی در نظر میگیرد."