خلاصه ماشینی:
"تولیدکنندگان ترجیح میدهند از طریق تعداد کمی عمدهفروشی کار کنند تا اینکه مستقیما به تعداد زیادی از خردهفروشان کالا عرضه دارند و عمدهفروشان نیز شبکۀ توزیعی خود را جهت جلوگیری از افزایش هزینهها محدود میکنند.
البته اگرچه بسیاری از این تشکیلات در طبقهبندی گروههای تجاری در ردۀ بازارهای فروش "Keiretsu" قرار میگیرند،اما همۀ آنها فروشگاههای اختصاصی برای تنها یک تولیدکننده نمیباشند،مثلا داروخانهها غالبا به اتحادیهای چند از مغازهداران تعلق دارند که هریک در مورد محصولات یک تولیدکننده فعالیت میکند.
اگرچه Keiretsu در بعضی از بخشهای دیگر شامل سرمایۀ مشترک،مدیریت بههم پیوسته و مبادلۀ کارکنان بوده است،در توزیع هر گروه عمدتا از طریق معاملات درازمدت بین اعضاء خود بههم وابسته است.
آیا توزیعکنندگان واقعا غیر کارآمد هستند؟ چگونه باید درجۀ کارآیی این تشکیلات توزیع را بسنجیم؟ در بین معیارهای موجود اجازه هید بهرهوری،حاشیه سود و نسبت موجودی کالا در ژاپن و سایر کشورها را بررسی نماییم.
(1)- Orgo?nizo?tion for Economic Coopero?tion o?nd Development (2)- Gross Profit Mo?rgin مقدار سود ناخالص که به یک تولیدکننده از فروش محصول خود تعلق میگیرد (3)- Mercho?ndise Costs جدول شماره 5:حاشیۀ سود ناخالص در 4 کشور (به تصویر صفحه مراجعه شود) (الف):(فروشها-هزینههای تجاری کالا)؟ فروشها (ب):(حاشیه سود ناخالص عمدهفروشی+حاشیه سود ناخالص خردهفروشی)؟ فروشهای خردهفروشیها (به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که در جدول(5)ملاحظه میگردد،هم عمدهفروشیها و هم خردهفروشیها در ژاپن نسبت به کشورهای غربی با حاشیههای سود نسبتا کمتری فعالیت میکنند."