چکیده:
اکثر کشورهای درحال توسعه با کمبود منابع مالی برای اجرای طرحهای توسعهای مواجه هستند.میزان پایین پسانداز ملی و رشد فزاینده مصرف سرمایهگذاری همواره محدود باقی بماند.درهمین حال برای پیمودن مسیر توسعهء اقتصادی،رشد سرمایهگذاریهای اقتصادی الزامی است. استفاده از منابع مالی خارجی در قالب طرحهای جذب سرمایهگذاری خارجی یا استفاده از اعتبارات نظام بانکی بین المللی از شیوههای تأمین مالی طرحهای اقتصادی بهشمار میرود.با این حال میزان بهرهمندی از این منابع به عوامل گوناگونی بستگی دارد که انجام اصلاحات ساختاری اقتصادی،پذیرش برنامههای منابع عمده وامدهنده و...از آن جملهاند.با این وجود چنانچه برنامهریزی مناسبی برای بهرهگیری از این وجوه صورت پذیرد،میتواند نقش مؤثری در تأمین مالی طرحهای اقتصاد ملی داشته باشد. در این نوشتار به بررسی شیوههای تأمین مالی طرحهای اقتصادی با استفاده از منابع خارجی میپردازیم.
خلاصه ماشینی:
"در این زمینه نوعی رقابت در بازار جهانی سرمایه مشاهده میشود و در این میان کشورهایی که تضمین قانونی برای نقل و انتقال آزاد سرمایه میدهند و طرحهای سرمایهگذاری با بازده بهتر و بالاتر را پیشنهاد میکنند،معمولا برنده هستند و میتوانند سالانه میلیارد دلار سرمایۀ خارجی را جذب کنند و بسیاری از طرحهای تولیدی رقابتپذیر را به اجرا درآورند.
اگرچه میزان استفاده بخش خصوصی از منابع خارجی در چارچوب قراردادهای تأمین مالی یا بیع متقابل در حال حاضر بسیار ناچیز است،اما میبایست تسهیلات لازم برای سرمایهگذاران داخلی جهت بهرهگیری از این قراردادها با شرکتها و بانکهای خارجی فراهم شود.
فقدان ارتباط بازار سهام ایران با بازارهای سهام بین المللی و نیز موانع قانونی ورود سرمایهگذاران خارجی (تضمین قانونی برای نقل و انتقال وجوه)،موجب شده است که در این زمینه بازار سرمایه کشور از بخش امکانات قابل دسترس محروم بماند."