خلاصه ماشینی:
"در تخت پولاد «8» سید نجف آبادی دستپاچه شده با لهجهای قاطع گفت من اصل شفاعت پیشوایان دین را یک امر مسلم میدانم و میل ندارم این قضیه مورد بحث قرار گیرد زیرا با قوه استدلال کلامی حضرت آقا و با تبحری که در علوم عقلی و نقلی دارید میترسم شک و شبهه بعقاید ریشه دارم رخنه کند-ازاینرو استدعا دارم قضیه را بهمان مطلب طول عمر و اینکه دیگری جز خداوند متعال نمی تواند بکسی طول عمر عطا کند محدود بفرمایند.
مرحوم سید فرمودند-فرقی نمیکند چه مسئله دادن عمر بانسان باشد و چه بخشیدن گناهان هر دو شفاعت است پس اگر من بخواهم در موضوع اول صحبت کنم و بعبارت اخری بحث کنم که آیا ممکن است خداوند بدرخواست یکی از بزرگان دین بانسان عمری بدهد که اوضاع طبیعی و مزاجی شخص آنرا ایجاب نمیکرده است قهرا مجبورم در موضوع شفاعت وارد بشوم حال اگر مایل نباشید قضیه را مسکوت عنه گذاشته و میرویم بخوابیم."