چکیده:
ناتوانی مدلهای سنتی و مدلهای بازار مدار مدیریت دولتی برای پاسخگویی به فرآیندهای پیچیده و پویای تصمیمگیری عمومی معاصر،موجب حرکتی در بخش دولتی در طی دهه 1990 از تأکید صرف بر کیفیت ارائه خدمات به تأکید بر حکمرانی خوب گردید،و لیکن واژههای معدودی را میتوان در علوم اجتماعی به اندازه حکمرانی مبهم یافت.بنابراین زمانی که میخواهیم کیفیت حکمرانی را ارزیابی کنیم باید درک مناسبی از اجزاء و عناصر آن داشته باشیم.این مقاله با مرور چندین پروژه بینالمللی و آثار برخی از محققان که در سالهای اخیر در زمینه ارزیابی کیفیت فرایندهای حکمرانی خوب ارائه شدهاند،بدنبال شناخت شاخصهایی میباشد تا با استفاده از آنها به تحلیل کیفیت حکمرانی خوب در ایران بپردازد.این تحقیق با رویکردی میان رشتهای از طریق روش تحقیق کتابخانهای به جمعآوری اطلاعات تحقیقات انجام شده در رشتههای مختلف علوم اجتماعی پرداخته است. یافتههای تحقیق بیانگر این است که هریک از معیارهای حکمرانی خوب بگونهای در قانون اساسی ج.ا.ا.مورد تأکید بسیار بوده است و در عرصه عمل نیز شاهد بهبود(هرچند همراه با فراز و نشیب)شاخصهای حکمرانی خوب پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون میباشیم،ولی در عین حال در مقاطعی از این دوران شاهد برهم خوردن تعادل میان سه نهاد اصلی جامعه بودهایم که در آیندهای نه چندان دور عوارض خود را نشان دادهاند.
خلاصه ماشینی:
"(**)-دانشجوی دکترای مدیریت دولتی،دانشگاه علامه طباطبایی حکمرانی خوب ارائه شدهاند،بدنبال شناخت شاخصهایی میباشد تا با استفاده از
یافتههای تحقیق بیانگر این است که هریک از معیارهای حکمرانی خوب بگونهای
از مردم از توانایی دولت برای رفع مشکلات اجتماعی ناامید شدهاند و این امر موجب
بانک جهانی نیز شاخصهای ذیل را برای سنجش حکمرانی خوب در 200 کشور از
حکمرانی خوب از جمله مفاهیم مهم و جذابی است که در سالهای اخیر در علوم
دموکراتیک،ظرفیت مناسبی را برای توسعه دموکراسی در کشور ایجاد کرده است.
اختیارات نظام سیاسی به نهادهای محلی است که در اصل 100 قانون اساسی و
ساز و کارهای تحقق عدالت اجتماعی در نظر گرفته است و همه اجزاء حکومت را با
میزان این شاخص در پایان برنامه اول توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور 426/0
است و رشد اقتصادی طی این سالها در مناطق شهری و روستایی بطور ضعیف به
ارزیابی حقوق بشر در ایران به این کشور سفر میکردند و نیز محتوای قطعنامههای
دیدگاه جهانی نسبت به حقوق بشر در ایران شده است(همان:554).
قرار دارد و ارزش شاخص توسعه انسانی 746/0 برای آن محاسبه شده است.
سال 1975 وضع ایران در این شاخص به شرح ذیل بوده است.
اعداد فوق نشاندهنده این است که وضعیت توسعه انسانی در ایران بطور مستمر و با
حکمرانی خوب نیز تعامل و تعادل این سه نهاد اصلی جامعه میباشد.
تحقیق بیانگر این است که هریک از معیارهای حکمرانی خوب بگونهای در
عوارض خود را نشان دادهاند،بگونهای که در سالهای اولیه انقلاب بدلیل مصادره و ملی شدن بسیاری از شرکتها و همچنین جنگ،شاهد گسترش بخش دولتی و غفلت از"