خلاصه ماشینی:
"بمعنی پاک و منزهی ای میرزا خدا که می‌بینی و مشاهده میکنی ضجه احباب و فریاد دوستان خود را بسبب آنکهم در بروی ایشان بسته و خاطرشان را خسته و توجه بعالم بقاء نمودهء و نپذیرفتی احدی از گوسفندان خود را حتی ساخته خود (مخلوق خود)را راه ندادی و رد کردی و پذیرفتی ساخته مخلوق خود را(پشمک)که آن بعربی نامیده شده بصرف یعنی پشم باضافه کاف تصغر و فارسی یقنی پشمک؟ مقصد مهم ما در اینجا اولا دعوی الوهیت میرزا خداست که بیشتر شوخی و مزاج را نشان میدهد از اینکه محمد رضا قباد را مصنوع و مخلوق و ساخته خویش میپندارد و پشمکرا مصنوع مصنوع خود میشمارد و ثانیا آنکه با چه عشوه و ناز خود را در بقیه در صفحه 00"
(
, 
, 
)
