خلاصه ماشینی:
"معنی حقیقی زهد آنست که آدمی جز محبت خدا محبت هیچ چیزی را(حتی محبت ذات خود را)نداشته باشد و جز راه حق هیچ راهی را نپوید اما ابو- مسلم خولائی همان بود که مردم را بقتال علی(ع)تحریک مینمود و یکی از یاران معاویه بود و بامیر المؤمنین(ع)اصرار میکرد که مهاجرین و انصار را تسلیم ما کن تا همه را بجهة خونخواهی عثمان بکشیم و چون امیر المؤمنین (ع)امتناع نمود گفت اکنون گوارا شد که با تو بجنگیم اما مسروق بن اجدع گمرکچی معاویه بود و در این شغل درگذشت و حسن بصری ریاست طلب بوده و ریاست فرقه قدریه را بعهده گرفته بود و جریر بن عبد الله نیز یکی از یاران معاویه و مخالف امیر المؤمنین(ع)بود و ما وقتیکه بتاریخ این چهار تن مطالعهء میکنیم میبینیم که این چهار تن از مقام زهد هزارها مراحل دور بودهاند بهرحال در زهد و تقوای اویس قرنی هیچگونه اختلافی میان مورخین نمیباشد و همه آنها این مرد برجسته اسلامی را یکی از زهاد ثمانیه دانستهاند ولی نه به آن معنائی که امروز از آن کلمه«زاهد»فهمیده میشود."