چکیده:
برخی از روشنفکران دانسته یا ندانسته باورهای اصیل شیعه را مورد تشکیک و نقد قرار داده و با استفاده
از رحمت و رأفت حکومت علوی در صددند تا در باورهای جوانان عزیز کشورمان ایجاد سستی و رخوت
نمایند. در راستای این هدف از جمله مسائلی که مورد خدشه قرار گرفته مسأله امامت (شأن امام،حجیت و
عصمت امامان علیهمالسلام ) است. به همین منظور این نوشتار جهت پاسخ به این گونه سخنان، مطالبی را در باره
فلسفه امامت و جایگاه امامان(ع) در مکتب شیعه و بیان دلائل عقلی و نقلی برای اثبات عصمت امامان علیهمالسلام بر
اساس کتاب، سنت و عقل ارائه میدهد تا از این رهگذر، جایگاه و منزلت امام تبیین شده و جداناپذیری مقام
امامت از عصمت، اثبات گردد.
خلاصه ماشینی:
"توضیح اینکه: غرض از وجود امام حفظ شریعت و احکام آن و تکامل بشر به فضایل نفسانی و ملکات انسانی و راهنمایی آنان به طریق صواب و راه معرفت و خداشناسی و آنچه لازمه سعادت دنیا و آخرت او است میباشد؛ اگر امام، معصوم نباشد و احتمال فراموشی، اشتباه، کار ناپسند و معصیت در باره او برود اطمینان به طور کامل از او سلب شده باعث آلودگی دیگران میشود؛ زیرا اگر سرپرست و رئیس قومی مرتکب گناه و معصیت شود جرأت زیردستان در انجام همان کردار، زیاد میشود و آن را عذر خود میشمارند؛ اهل فسق و فجور نیز بیمهابا بیش از پیش جامعه را ناامن میسازند.
پس اگر خداوند زبان عذر بندگان را در طاعات و عبادات (اوامر و نواهی) احکام تکلیفیه و وضعیه قطع نکند به گونهای که هیچ عذری برای آنها نباشد، عقلا ترتب ثواب و عقاب و عتاب بر احکام، صحیح نمیباشد؛ زیرا بندگان میتوانند در محضر خداوند به تمامنبودن حجت، عذر بیاورند که امام به عنوان حافظ و بیانکننده احکام کتاب و سنت از کذب و افتراء، نسیان و سوء فهم و اشتباه ایمن نبوده بلکه حال او در مقام عمل بدتر از حال ما بوده است در نتیجه حقیقت بر ما کشف نشد و تکالیف به ما نرسید؛ و عقل هم به طور قطعی، عقاب بلابیان را قبیح میداند و صدور آن را از حق تعالی محال میشمارد پس باید امام، ولی و خلیفه حضرت رسول صلیاللهعلیهوآله مأمون و معصوم از هر خطاء و لغزش بوده، صادق و مصدق باشد تا در مقام بیان کتاب و سنت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله مورد اطمینان همه خلق باشد و راه عذر را بر بندگان ببندد تا اگر بندگان با تمامبودن حجت، چنین ولی و امامی، اطاعت نکردند بدانند که، عذری از آنان پذیرفته نیست و خداوند میتواند آنها را به اشد مجازات، عقاب نماید."