خلاصه ماشینی:
"2-تعبد نسبت به رعایت احکام شرعی یادم است یک وقت در جلسهای که شبهای پنجشنبه و جمعه در منزل ما تشریف داشتند، بنده کبریتی گذاشته بودم خدمتشان و ایشان اشتباها این کبریت را گذاشته بودند در جیبشان،بعد که رفته بودند منزل،دیده بودند کبریت خودشان در جیب دیگرشان است،آن را نگه داشته بودند و هفته آینده به محض اینکه من را دیدند،کبریت را درآوردند،دادند که من این کبریت را از منزل شما آوردم خوب،این هیچ جای توهم نبود که مثلا صاحبش ناراضی باشد ولی ایشان انقدر مقید بود که احکام شرعی را رعایت بکنند.
ایشان قدم اساسی در پیشبرد اسلام را، اصلاح حوزههای علمی میدانستند و عقیده داشتند که یک حرکت اجتماعی باید مبتنی بر بینش اسلامی باشد و این بینش اسلامی میباید به وسیله اسلامشناسان عرضه شود، اسلامشناسان هم باید در حوزههای علمی تربیت شوند و تربیت اینها براساس دروس اساتیدی است که پایههای علمی،فکری، ایمانی،عقیدتی و اخلاقی آنها را میسازد.
ایشان سعی در حل ریشههای مسائل و دستهبندی آنها از نظر تقدم و تأخر داشتند و این یکی از علل موفقیت ایشان در زمینه علمی بود ایشان اعتقاد داشتند که تنها پاسخ به شبهات کافی نیست و باید ریشهء و اساس افکار و شبهات را پیدا کرد و بایستی دروسی در حوزه وجود داشته باشد که بتواند پایههای فکری را محکم کند.
5-تواضع علمی ایشان با وجودی که در مسائل علمی و فلسفی نقطهنظرهای زیادی داشتند،نظرات خود را هرگز به صورتی بیان نمیکردند که نشانهای از خودبینی یا تحقیر نظرات دیگران یا بیاحترامی به شخصیتهای علمی دیگر در آن باشد،حتی در هنگام درس گاهی که نظر خودشان را بیان میکردند،اگر آدم درست دقت نمیکرد،متوجه نمیشد که آیا این مطلب صاحب کتاب است یا نظر ایشان."