خلاصه ماشینی:
"بخت خوابآلود ما بیدار خواهد شد مگر ز انکه زد بر دیده آبی روی رخشان شما هر سال،در این هفته طبق معمول سنواتی!مسئولان به مصاحبه مینشینند و میکوشند با ارائه آمار و ارقام ثابت کنند که طرحها و برنامههای مفصلی برای بهبود وضع معلمان-بویژه وضع مادی آنها- دارند،خبرنگاران صدا و سیما و مطبوعات،دانشآموزان، پدران و مادران،معلمان و دستاندرکاران آموزش و پرورش به گفتگو میپردازند و هرکدام به نحوی چهرهای از مربیان جامعه را در منظر مخاطبان خود قرار میدهند.
چرا باید معلمان ما در دفتر مدرسه،در این مجلس و آن محفل بیشتر گفتگویشان پیرامون شکایت از تنگدستی و اداری باشد، و ارزش والای خود را در نزد کسانی که کمترین توانی و امکانی برای بهبود وضع آنها ندارند،پائین آورند؟مصیبت آن روزی است که فرزندانمان تحت تاءثیر دلسوزیهای نابجای پدران و مادران خود،به چشم حقارت به معلمان خویش بنگرند و مصیبت بزرگتر آنکه تصویر ذهنی معلم از خودش به تصویر منفی و برداشتی حقیر تبدیل شود!"