چکیده:
بدون تردید یکی از ضرورتها در سطوح مختلف جامعه،ارائه خدمات مشاورهای و رواندرمانی است.این ضرورت در مورد کودکان و خانواده آنها شکلی جدی و اجتنابناپذیر به خود میگیرد.آشنایی اصولی و صحیح با فرایند مشاوره و رواندرمانی و داشتن دانش و تخصص در این زمینه،بستر لازم برای حل مشکلات فرزندان و خانواده را در جامعه که واجد شرایط برای بهرهبرداری از اینگونه خدمات هستند،فراهم میآورد.پذیرش واقعیتها و هموار کردن سازگاری و کاهش فشارها،نیاز به مشاوران متخصص را مطرح میکند که در این زمینه دارای اطلاعات،دانش و تجربه کافی و ویژه باشند.مشاوران و درمانگران،علاوهبر تسلط کافی نسبت به فنون و روشهای مشاوره و رواندرمانی لازم است با شرایط و ویژگیهای کوادک و افراد خانواده او آشنا باشند و نیازها،نگرانیها،احساسات و واکنشهای خانواده را کاملا درک کنند.
خلاصه ماشینی:
"در همین رابطه وب2(9991)اظهار میدارد هنگامی که فرد با یکی از والدین یا هر دو آنها زندگی میکند،مشاور(درمانگر)بایستی آنها را به عنوان عناصر اساسی درمان کودک در طرح مشاورهای و درمانی خود قرار دهد.
-------------- (1)- Corker (2)- Chang (3)- Davis (4)- Osborn -------------- (1)- Dystem (2)- Weeb جنبههای متفاوت خدمات مشاورهای و درمانی ارائه خدمات مشاورهای و درمانی را میتوان از سه بعد مورد بررسی قرار داد: 1-مشاوره و رواندرمانی آموزشی:والدین نیاز به اطلاعاتی درباره فرزند خود دارند.
مشاور(درمانگر)بیش از آنکه نقش یک معلم آموزشی در بزرگ کردن کودک را بازی کند، ملزم است ارائهدهنده و ایجادکننده مهارتهای لازم برای جلوگیری و حل مشکلات باشد،گرچه باید منبعی معرفی منابع اطلاعاتی و پیشنهادها نیز باشد.
2-مشاوره و رواندرمانی تسهیلی:مشاوران و درمانگران علاوهبر فراهم آوردن کمکهای واقعی برای والدین،باید آنها را در آشنا کردن با احساسات خود و مشکلاتی که کودک برای خانواده ایجاد کره است یاری دهند.
در اینجا چند مورد از راهبردهای درمانی مناسب شرح داده میشود: در مرحلهء انکار یا زمانی که والدین برای اولین بار از وضعیت کودک خود آگاه میشوند؛ متخصصان با ارائه اطلاعات مورد نیاز والدین،میتوانند آنان را در پذیرش واقعیتها یاری دهند.
مشاور(درمانگر)میتواند احساس گناه را با همکاری والدین پیگیری کند و آنها را یاری دهد تا منابع را بشناسند و قدرت عملکرد طبیعی را در فرزند خود تثبیت کنند(ادیب سرشکی،0831).
به طور کلی می توان گفت با وجود اینکه هر نظریهپردازی در مشاوره و رواندرمانی با توجه به زمینههای نظری، اصول و چارچوب خاصی را برای فرآیند مشاوره و رواندرمانی طرحریزی میکند،اما همه آنها در اهمیت ایجاد یک رابطه صحیح،حرفهای و هدفدار بین مراجع و مشاور(درمانگر)تأکید می ورزند."