چکیده:
در این نوشتار، مسئله خرافه باوری در حوزه زنان مورد بحث قرار گرفته است. خرافه به مجموعه اندیشه ها و اعمالی اطلاق می شود که پایه و اساس علمی، عقلی و دینی ندارد. با توجه به گستردگی دامنه خرافات، به طور کلی می توان باورهای خرافی در عرصه زنان را در دو بخش «اعتقادی» و «احکام و شرایع دینی» دسته بندی کرد. مقصود از خرافات اعتقادی آن دسته از اندیشه های موهومی است که ریشه در مبانی اعتقادی دارد. طفیلی بودن زن، عنصر گناه بودن و ابزار بودن نمونه هایی از خرافات اعتقادی به شمار می روند. تفکرات جاهلی، برخی از احکام و دستورات دینی را دچار تحریف کرده و به خرافاتی آمیخته است. زن به مثابه موروث به بودن، محرومیت از برخی نعمت ها و کناره گیری از او، از آن جمله است. اسلام در جهت رشد حیات فکری ـ عقلانی جامعه تلاش کرده تا مردم درست بیندیشند و حقیقت را از خرافه بازشناسند.
خلاصه ماشینی:
» (کوهن، 1350، ص 131) در انجیل نیز درد زایمان، به عنوان مجازات دایمی زنان تلقی شده است و چون زن را عامل نخستین گناه دانسته، می گوید: به همین دلیل (گمراه نمودن آدم)، خداوند درد زایمان را به حوا داد; اما به زاییدن رستگار شد، اگر در ایمان و محبت و قدوسیت و تقوا ثابت و پابرجا بماند.
(آلوسی، بی تا، ج 3، ص 46) مبارزه اسلام با زنده به گور کردن دختران: در آیاتی از قرآن کریم از این خرافه و عادت زشت یاد شده است تا زشتی این کردار جاهلی را قطعی نماید.
مهم ترین محرمات در نزد ملت های اولیه، مربوط به دوره حیض زن بوده است; هر کس یا هر چیز که با او در این هنگام لمس پیدا می کرد اگر انسان بود فضیلت خود را از دست می داد و اگر جز انسان بود، فایده اش از بین می رفت.
اسلام آمد و این حق مسلم را به زنان بازگرداند و به آنان در انتخاب همسر، آزادی و استقلال بخشید: (والذین یتوفون منکم ویذرون أزواجا یتربصن بأنفسهن أربعة أشهر وعشرا فإذا بلغن أجلهن فلا جناح علیکم فیما فعلن فی أنفسهن بالمعروف والله بما تعملون خبیر) (بقره: 234); (والذین یتوفون منکم ویذرون أزواجا وصیة لأزواجهم متاعا إلی الحول غیر إخراج فإن خرجن فلا جناح علیکم فی ما فعلن فی أنفسهن من معروف والله عزیز حکیم) (بقره: 240) نظرخواهی رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) از حضرت فاطمه(علیها السلام) درسی بود برای پدرانی که خود را اختیاردار دختر خویش دانسته و به جای او تصمیم می گرفتند.