خلاصه ماشینی:
"هر پیشامدی را پیش از مبانی ظاهر،بر معانی واقع و پیش از ظواهر بر حقایق حمل میکرد؛بدین جهت اگر برای ابیطالب تهیدست،کاری در جوار حرم و کعبه انجام میشد،در نظر آن مردم احترامی به سزا داشت.
پس از این اگر وی را جستجو کنی،او را نمییابی!چون نگران شد مبادا چشم مردمی که در رواقها و گوشه و کنار بیت هستند، او را بنگرند،ناگهان خود را به گوشهای کشید و آهسته در میان پردههای کعبه از چشمها پنهان شد.
» ابو طالب در انتخاب نام توفیق بیشتر داشت،زیرا فرزندش را از جهت میلاد مانند اصل و نسب بلند پایهاش در مقامی بس عالی نگریست گفت:«بلکه-علی-است!» از اینجا زندگی مردی شروع میشود که پیوسته با امواج سهمگین روبهرو بود و با هولناکترین حوادث دوشبهدوش پیش میرفت و با پاکترین خلایق،سرور پیمبران،همکاری و همقدمی نمود و سهمی از تکلیف سنگین و دشواری را به دوش کشید که خداوند به عهدهء گزیدهء امنیتش،که وی را برای هدایت جهانیان به وحی و رسالت خود مخصوص گردانید، گذارده بود."