چکیده:
توسعه ی مکانیزاسیون کشاورزی و حل مشکلات آن مستلزم شناخت شاخص های بنیادی و ریشه ای در این زمینه است. این پژوهش به منظور ارزیابی جامع وضعیت مکانیزاسیون کشاورزی و مقایسه ی آن در شهرستان های استان همدان صورت گرفته است. برای گردآوری داده ها و اطلاعات 415 بهره بردار کشاورزی و 285 نفر از کاربران ماشین های کشاورزی به روش همگن سازی و نمونه گیری خوشه ای انتخاب و مورد پرسش قرار گرفتند. تعیین سطح توسعه ی مکانیزاسیون با استفاده از تئوری مجموعه های فازی و با تعریف یک شاخص ترکیبی بر اساس چهار شاخص درجه ی مکانیزاسیون، ظرفیت مکانیزاسیون، بهره وری نیروی کار و سود خالص مزرعه انجام شده است. با استفاده از این شاخص ترکیبی می توان به تحلیل واقعی تری از وضعیت مکانیزاسیون دست یافت. بر اساس نتایج مدل فازی طراحی شده سطح توسعه ی مکانیزاسیون در استان 59/19 درصد و در 94 درصد مزارع استان زیر 50 درصد قرار دارد. همچنین، در بین شهرستان های استان این شاخص در وضعیت مطلوبی نیست و در همه ی شهرستان ها زیر 50 درصد قرار دارد. شهرستان همدان با 89/34 درصد، بالاترین سطح توسعه ی مکانیزاسیون را دارد و کمترین میزان نیز متعلق به شهرستان اسد آباد (72/13 درصد) است. سطح توسعه ی مکانیزاسیون در شهرستان های کبودر آهنگ، رزن، تویسرکان، نهاوند، ملایر و بهار در فاصله ی 92/27 -3/14 درصد قرار دارد. این امر وضعیت نامطلوب مکانیزاسیون کشاورزی را در استان همدان نشان می دهد.
The aim of this article is to study the situation of agricultural mechanization in Hamadan province and to compare the levels of mechanization in its various cities. Data was collected from 415 farmers and 285 agricultural machine operators by two different questionnaires. To determine the level of mechanization in each area، a composite indicator including degree of mechanization، capacity of mechanization، productivity of labor and profit were defined and estimated using a fuzzy approach. The findings of the research show that the level of mechanization in the province as a hole is 19.59 percent. Among farms، the highest level of mechanization was recorded in Hamadan at 34.89 per cent and the lowest level was found in Asadabad at 13.72 per cent. The level of mechanization in other cities of the province was estimated between 14.3 and 27.92 per cent. These findings indicate that the situation of agricultural mechanization in Hamadan province is unfavorable.
خلاصه ماشینی:
"1- محاسبهی ارزش E (3) 2- محاسبهی درجهی انحراف () از اطلاعات ایجاد شده به ازای فاکتور j ام (4) 3- تعیین اوزان اهمیت (5) 3- روش تعیین سطح توسعهی مکانیزاسیون کشاورزی تعیین سطح توسعهی مکانیزاسیون با استفاده از تئوری مجموعههای فازی و با تعریف یک شاخص ترکیبی بر اساس چهار شاخص درجهی مکانیزاسیون، ظرفیت مکانیزاسیون، بهرهوری نیروی کار و سود خالص مزرعه صورت گرفته است.
سیستم طراحی شده برای تعیین سطح توسعهی مکانیزاسیون کشاورزی دارای چهار متغیر اولیه (درجهی مکانیزاسیون، بازدهی انرژی، بهرهوری نیروی کار و درآمد خالص در واحد سطح)، فازیساز گوسین و هایپربولیک، موتور استنتاج حاصلضرب و غیرفازیساز میانگین مراکز است.
مقایسهی انرژی مکانیکی مصرف شده در واحد سطح با مصرف انرژی استاندارد ماشینها برای انجام عملیات مختلف در کل مراحل تولید یک محصول میزان آن را 35 درصد بیشتر نشان میدهد که علت عمده آن مربوط به مصرف بالای سوخت، در این تراکتورها است، بر اساس نتایج مصاحبهی مربوط به بهرهبرداران و کاربران ماشینهای کشاورزی، عدم اطلاع از نحوهی تنظیم صحیح پمپ انژکتور، بالا بودن عمر استفاده از تراکتورها، عدم تنظیم درست ادوات اتصالی (به ویژه ادوات خاکورزی)، از جمله علل عمدهی مصرف بیش از حد استاندارد سوخت است.
نمودار 8: سیستم طراحی شده برای تعیین سطح توسعهی مکانیزاسیون 17 Level of agricultural mechanization development سطح توسعهی مکانیزاسیون در شهرستانهای استان همان طور که در شکل (9) مشاهده میشود، در وضعیت مطلوبی نیست و در همهی شهرستانهای استان در سطح کمتر از 50 درصد قرار دارد."