چکیده:
با توجه به اهمیت روز افزون بخش صنعت در ایجاد توسعه ی اقتصادی و نقش مهم آن در اشتغال زایی، بررسی وضعیت این بخش از نظر شاخص های اقتصادی اهمیت دارد. با بررسی این شاخص ها، تنگناها و توانایی های بالقوه ی بخش صنعت مشخص می شود و برنامه ریزی مناسب برای موانع و بهره مندی از توانمندی ها به شکل بهتری، انجام پذیر است. در این تحقیق تحولات کارگاه های بزرگ صنعتی کشور طی دو دوره ی زمانی 1371-1363 و 1383-1373 بر اساس برخی از شاخص ها بررسی شده است. سپس رابطه ی ارزش افزوده با سرمایه گذاری و میزان ارتباط رشد اقتصادی کشور با رشد این کارگاه ها بررسی شده است. نتایج نشان دهنده ی برخی از بهبودها و بحران ها در بخش کارگاه های بزرگ صنعتی کشور است. در بازار رقابتی با انباشت سرمایه و منافع مقیاس بزرگ فعالیت کارگاه های اقتصادی، روندکاهش آنها در سال های آینده، اقتصاد کشور را با چالش جدی روبرو خواهد کرد. سرمایه گذاری در کارگاه های بزرگ به تنهایی موجب تحول ارزش افزوده نمی شود؛ بلکه عوامل دیگری مانند، آموزش نیروی انسانی، بر آن موثر است.
With regard to the importance of industrial sector for economic development and its priority for motivating other sectors to offering job opportunities، we need to investigate this sector through its indices to recognize its abilities and limitations. Then planning can be done to use these abilities. In this article we will try to compare the relations of this sector during 1363-1371 and 1373-1383 and then estimate and evaluate the relation between investment and value added in these enterprises. Industrial structure with regard to UNIDO directions and indices is being reviewed. Results have shown that there is not any interesting variation in the industrial structure. But positive relation between investment and industrial sector value added is acceptable. So it seems that if we want to achieve the Iranian Forth Program aims، it is necessary to notice some preliminarities.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین، توجه به واقعیت وابستگی میان صنعتی شدن و توسعهی کشاورزی، نشان میدهد که چرا طی دو قرن گذشته با وجود اولویت دادن و توجه بنیادی به بخش کشاورزی در برنامهها و سیاستهای دولت، بخش کشاورزی نه تنها نتوانسته است که به طور مستقل نیروی محرکهی رشد اقتصادی باشد، از نظر قدرت جذب سرمایه نیز با تنگناهای تکنولوژیک، تسهیلات زیر بنایی و خدمات اجتماعی روبرو بوده است (وزارت صنایع، 1376).
رتبهی استانهای کشور از نظر تعداد کارگاهها در سال 1368 بر اساس مجموع گروههای 4 گانه 50 تا 99 کارکن تا گروه 1000 کارکن و بیشتر، نشان میدهد که استانهای تهران، اصفهان، زنجان به ترتیب با مجموع 463 کارگاه، 106 کارگاه و 92 کارگاه در رتبههای اول تا سوم قرار دارند.
همچنین، این وضعیت در مورد استانهای کشور نشان میدهد که در سه استان تهران، اصفهان و خراسان نیز رشد تعداد شاغلین کمتر از رشد تعداد کارگاهها بوده است.
5- بررسی وضعیت شاخصها با توجه به مقدار متوسط آنها 5-1- متوسط ارزش تولید کارگاهها متوسط ارزش تولیدات، به ازای مجموعه کارگاههای بزرگ صنعتی از تقسیم نمودن ارزش تولیدات صنعتی کارگاههای بزرگ صنعتی استان بر تعداد این کارگاهها، طی دورهی مورد مطالعه قابل محاسبه است.
6-2- ارزیابی رابطهی ارزش افزوده وسرمایه گذاری در کارگاههای بزرگ صنعتی 6-2-1- رابطهی علیت گرنجری بین سرمایه گذاری و ارزش افزوده همان طور که توضیح داده شد، تغییر در عواملی مانند انتقال فنآوری، آموزش نیروی کار، جذب سرمایهگذاری و افزایش بهرهوری، منجر به تغییر در ساختار و میزان فعالیت صنعتی میشود.
در این دوره استانهای بزرگ کشور مانند تهران، اصفهان و خراسان بیش از 50 درصد کارگاههای صنعتی 50 نفر کارکن و بیشتر را در خود جای دادند."