چکیده:
سپس در گروههای آزمایشی متغیرهای مستقل اجرا شد و دو هفته پس از آموزش،همه گروهها با استفاده از پرسشنامه سازگاری دانشآموزان دبیرستانی و پرسشنامه سلامت عمومی پس از آزمون شدند.دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه مورد آزمون قرار گرفت.نتایج نشان دادند که هر سه روش در بهبود سلامت روانی از همه مؤثرتر بوده است،اما هیچ یک از آموزشهای ارائه شده بر عملکرد تحصیلی آزمودنیها تأثیری نداشته است.این پژوهش با هدف یافتن روشهایی برای بهبود بهداشت روانی دانشآموزان دبیرستانی شهرستان گنبد کاووس انجام شد که دارای طرح آزمایشی پیشآزمون به همراه گروه کنترل بود.جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشآموزانی تشکیل میدادند که در سال تحصیلی 83-82 در یکی از دبیرستانهای شهر گنبد کاووس ثبت نام کرده و مشغول به تحصیل بودهاند.نمونه اولیه این پژوهش 180 دانشآموز دبیرستانی بودند که از میان مدارس شهر گنبد کاووس به صورت تصادفی انتخاب شده بودند.سپس از این افراد تعداد 60 دانشآموز که در یکی از متغیرهای وابسته یعنی سلامت روانی و سازگاری مشکل داشتند به عنوان نمونه اصلی پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی در چهار گروه 15 نفری به شرح زیر جایگزین شدند 1-گروه آموزش بهداشت روانی 2-گروه آموزش ابراز وجود 3-گروه آموزش مهارتهای اجتماعی و 4-گروه کنترل.
خلاصه ماشینی:
"بررسی و مقایسه اثربخشی آموزش بهداشت روانی،آموزشی مهارتهای ابراز وجود و آموزش مهارتهای اجتماعی در بهبود بهداشت روانی دانشآموزان دوره متوسطه و تأثیر آن بر عملکرد تحصیلی عاشور محمد کوچکی1 دکتر رسول کرد نوقابی2 دکتر فریبرز درتاج3 دکتر علی اصغر بیانی4 چکیده: این پژوهش با هدف یافتن روشهایی برای بهبود بهداشت روانی دانشآموزان دبیرستانی شهرستان گنبد کاووس انجام شد که دارای طرح آزمایشی پیشآزمون به همراه گروه کنترل بود.
بنابراین،در یک نتیجهگیری کلی میتوان گفت که هر یک از مداخلات اعمال شده بر روی آزمودنیهای پژوهش؛یعنی آموزش بهداشت روانی،آموزش ابراز وجود و آموزش مهارتهای اجتماعی سلامت روانی و سازگاری دانشآموزان دبیرستانی را میتوانند افزایش دهند،ولی این مداخلات در این پژوهش هیچ تأثیری بر عملکرد تحصیلی آنها نداشتهاند."