چکیده:
با حضور بیش از یکصد و کشور جهان در سازمان جهانی تجارت و پایبندی آنها به
توافقنامههضای جاصل از گفت وگوهای دور اروگوئه, بیش از ۹۰ درصد تجارت جهانی بر پایه
مقررات نوین تجاری مبتنی بر رفع سیاستهای حمایت گرایانه و تبعیضات تجاری (حذف موانع
غیرتعرفهای و کاهش تدریجی تعرفههای گمرکی). روند جهانی شدن اقتصاد در قرن بیست و
یکم با شدت و حدت پیشتر به پیش میرود.
با وجود چالشهای جدیدی که فراروی تازهواردان به نظام تجارت جهانی قرار دارد. اما به
نظر میرسد. حرکتی که آغاز شد. به عقب بر گردد. بلکه تلاشهای بینالمللی در راستای رفع
موانع تازه بروزیافته شکل خواهد گرفت و به مسایلی نظیر حفاظت از نیروی کار و ملاحظات
زیستمحیطی به گونهای مناسب پاسخ خواهد داد و بحرانهای اقتصادی را با همکاری و
یکپارچگی بیشتر کشورها تحت کنترل درخواهد آورد.
در این فر آیند روبه پیش جهانی شدن اقتصاد. آن گروه از کشورها که از حضور در جامعه
بینالمللی اجتناب میورزند. در نهایت منزوی خواهند شد. زیرا که بازارهای بینالمللی هر روز
بیش از گذشته تحت سیطره مشار کت کنند گان در نظام نوین تجارت جهانی قرار خواهند
گرفت و دستیابی به بازارها برای کشورهای غیرعضو دشوارتر خواهد شد. از سوی دیگر
اجتناب و امتناع از کت در نظام تجارت جهانی موجب خواهد شد که انگیزه انجام
اصلاحات ساختاری در درون مرزهای ملی تخفیف پیدا کند و در نهایت رفاه عومی مردمی که
در این گونه کشورها زندگی میکنند. تنزل خواهد یافت.
در این مقاله به برردسی تحولات سیر جهانی شدن اقتصاد و چالشهای فراروی کشورها به
ویژه کشورهای در حال توسعه میپردازیم.