خلاصه ماشینی:
"مقدمه: بررسی دقیق تاریخچهء آموزش و پرورش کنیا نشان میدهد که آموزش کودکان و نوجوانان معلول در این کشور،زیاد مورد توجه قرار نگرفته است.
در کنفرانسهایی هم که در زمینهء آموزش و پرورش برگزار شده است، آموزش استثنائی از موضوعات عمده و اساسی آن نبوده است؛درصورتیکه تعداد معلولین اعم از ناشنوایان،نابینایان،معلولین جسمی و ذهنی در این کشور بالغ بر 800000 نفر میباشد؛یعنی چیزی حدود 10/1 جمعیت.
بررسی حاضر شامل موارد زیر است: نگاهی گذرا بر تاریخچهء آموزش استثنائی در کنیا،طرق شناسایی کودکان معلول،مقرراتی که برای آنها پیشبینی شده است،هدایت آنان به سمت نظام آموزش عادی،مشارکت آنان در حیات اجتماعی،و بالاخره همکاری کنیا با سایر کشورها.
در پارهای اوقات نیز این مدارس جهت کسب اطلاعات دربارهء کودکان نابینا به کمیسرها و مسئولین منطقه یا سایر نهادهای دولتی مراجعه میکنند و به این طریق، امکان دستیابی این دسته از کودکان را به مدرسه فراهم میسازند.
در مورد معلولین جسمی با اینکه تردد آنها به مدارس عادی بسیار مشکل مینماید،اما آنان برای شرکت در مباحث و یا مسابقات و جشنوارههای موزیک و نمایشگاهها،همراه با کودکان عادی تشویق و ترغیب میشوند.
همکاری بین المللی در زمینهء آموزش استثنائی کنیا در زمینهء آموزش استثنائی کودکان معلول و تربیت مربیان ویژه با سایر کشورها به طور محدود همکاری دارد.
برای اطلاع از میزان حساسیت و توجه افکار عمومی به سرنوشت کودکان معلول،کمیسیون ملی کنیا در مورد آموزش استثنائی کودکان معلول بررسی کوتاهی به عمل آورد.
دولت کنیا به کمک کارشناسان یونسکو نوع معلولیت و مسائل معلولین و راهنمایی آنان را نیز در زمینهء آموزش استثنائی مورد بررسی قرار داده است."