خلاصه ماشینی:
"یعنی از تقویت بیرونی در مراحل اولیهء یادگیری استفاده میشود تا فرد موردنظر مقداری پیشرفت نشان دهد و سپس باید او را بهطور ناپیوسته تقویت کرد تا اینکه سرانجام،تقویت حذف شود و آن زمانی است که فرد دیگر به تقویت درونی متکی است.
چنانچه هنگام اجرای برنامهء تغییر رفتار،از تقویت پیوسته استفاده شود،با حذف آن،فرد موردنظر فوری متوجه میشود که رفتار او تقوتی به دنبال ندارد و در این صورت رفتار او متوقف میشود (یعنی در برابر خاموشی مقاومت نمیکند).
اما چنانچه از تقویت ناپیوسته استفاده شود،در صورت حذف آن مدتی طول خواهد کشید تا فرد موردنظر متوجه شود که تقوتی در کار نیست و در آن زمان رفتار او متوقف میشود و به عبارت دیگر،در برابر خاموشی مقاومت میکند.
باتوجه به این تعریف،چنانچه قصد داشته باشیم کودکی را به سبب رفتاری نامطلوب،حتی تنبیه بدنی کنیم و کودک همچنان به رفتار خود ادامه دهد،روش یا عاملی که به کار بردهایم،نه تنها تنبیه نبوده (زیرا رفتار را کاهش نداده)بلکه تقویت بوده است(زیرا رفتار همچنان به وضع قبلی ادامه دارد).
اکنون که کودک نمیتواند بهطور طبیعی توجه سابقرا جلب کند،دست به کار خلاف میزند تا توجهی را که نیاز دارد،جلب کند حتی اگر این توجه همراه با تنبیه و سرزنش هم باشد،او راضی است؛زیرا برای مدتی کوتاه دیگران به نوزاد توجه نمیکنند و به او روی میآورند.
در چنین اوقاتی،حتما و فورا باید از هرگونه تنبیه خودداری شود و برای تغییر رفتار نامطلوب بهتر است به آن بیاعتنایی نشان دهیم و در عوض مانند گذشته توجه لازم را،هنگامی که کودک رفتار مطلوبی نشان میدهد،اعمال کنیم."