خاطره: یک ماه تدریس، یک عمر تأثیر خبر و گزارش

"هنوز صدای زنگ تمام نشده بود که وارد کلاس می‌شد و درس را شروع می‌کرد و انصافا هم خوب درس‌ می‌داد. او با حرکات خنده‌آور و الفاظ مضحک‌ روده‌برمان می‌کرد و بعد به چهرهء خندان‌ترین دانش‌آموز سیلی‌ محکمی زد و می‌گفت:«پس از هر خنده یک گریه هم هست عزیزم!» اما چرا،از میان همهء معلم‌هایم‌ تنها یاد و خاطرهء شیرین آقای‌ «کسلخه»است که هرگز از خاطرم‌ محو نمی‌شود؟راستش او بیشتر از یک ماه معلم ما نبود. ولی تأثیری که‌ در طول همین یک‌ماه بر من گذاشت،با تمام معلم‌های دیگری که برایم خیلی بیشتر از او هم زحمت کشیده‌اند،قابل مقایسه نیست. اما وقتی‌ معلم ترکمنی صحبت می‌کرد،صمیمی وصف ناشدنی‌ به کلاس می‌بخشید و عجیب این که با بچه‌های قزاق هم‌ گفتگوهای قزاقی می‌کرد و آنها را هم به‌وجد می‌آورد. آنچه می‌خوانید یاد مردی است که درسش زمزمهء محبت بود و من‌ تا پایان عمر مدیون اویم و امید دارم که در روز واپسین شرمنده‌اش نباشم."