خلاصه ماشینی:
"میتوان دربارهء خدا در لابلای کتابها جستوجو کرد.
میتوان خدا را در باورها و تجربههای دیگران شنید.
اما برای احساس نزدیکی و تقرب به او،باید شیرینی یک مناجات را چشید.
«تربیت دینی»،در گرو داشتن تجربه در فضاهای پراحساس معنویت است؛ایستادن زیر باران معنا و تن را به باران سپردن است؛لغزش شبنم احساس روی گونههای ملتهب است؛لحظهء پر کشیدن دستها تا خداست؛دقیقهء شکستن دل است و نقطهء وصل دل به بینهایت است؛آنگاه که در سجود با ملائک در یک صف به خاک میافتی.
باید در نگاه ما،شیرینی حضور در کنار امام معصوم(ع)را تجربه کنند.
باید بدانند که در لحظهء دعا،دستان پراشتیاق بنده از خدا چه میخواهد،باید در کنار ما،زیر فوارههای خواهش،ماهی سرخ حوض مسجد را ببینند.
باید شکوه سحر را در کنار سفرهء سحری با ما احساس کنند.
باید تصویر گنبد نیلی مسجد،در پاشویههای مهتابی احساسشان سرازیر شود.
و باید خدا را مثل یک رؤیای شیرین به مشاهده بنشینند."