چکیده:
با وقوع انقلاب اسلامی در ایران و توفیق اسلام در ایفای نقش ایدئولوژیک برای آن،
مذهب و دین به منزله عامل جدید قدرت در نظام بین الملل مطرح شد. انقلاب اسلامی با
این ایدئولوژی فراملی، ادعای غرب مبنی بر قیادت جوامع بشری را به چالش کشیده است.
با این حال، بررسی علل نگرانی غرب از انقلاب اسلامی با رجوع صرف به چالشهای
ایدئولوژیکی، و نقش مذهب به مثابه عامل جدید قدرت، گمراه کننده خواهد بود. در این
نوشتار سعی شده است تا علل نگرانی غرب از انقلاب اسلامی در منطقه در دو سطح تحلیل
ایدئولوژیک و ژئوپلتیک مورد توجه قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"[20] در چنین فضایی ایران به منزله قبلة عالم سیاسی امنیتی اقتصادی در منطقه مورد توجه بوده، و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بعد عقیدتی نیز بدان اضافه شده است، به طوری که نو محافظه کاران آمریکا نیز به این امر تصریح نمودهاند که ایران مهمترین و اصلیترین عنصر در خاورمیانه و جهان اسلام است؛ چرا که نحوة استقرار و حاکمیت فرایند تعامل خدا و انسان در نظام، حکومت، سیاست و اجتماع که در جمهوری اسلامی ایران مورد آزمایش است، در آینده تعیین کننده خواهد بود.
در این راستا ایدئولوژی اسلام ناب و مفاهیم و آموزههای انقلابی آن علاوه بر اینکه به منزله رقیب جدی برای لیبرالیسم غرب مطرح شد، به عنوان عاملی ژئوپلتیک نیز نظر بسیاری از صاحبنظران غربی را به خود جلب کرد، به طوری که شاید بتوان گفت عنصر تشیع در انقلاب اسلامی و سایر حرکتها و جنبشهای شیعی در منطقه، سایر عوامل ثابت و متغیر ژئوپلتیک منطقه را به لحاظ اهمیت، حساستر و مهمتر ساخته است.
هر چند محدودیتها و فشارهای اقتصادی، سیاسی که حکومتهای منطقه بر شیعیان اعمال کردهاند، موجب شده تا تأثیرات ژئوپلتیکی آنها کاهش یابد، اما با این حال با توجه به اینکه والاترین دستآورد انقلاب اسلامی ایران، تربیت انسان جدیدی بود که قادر به ایستادگی و مقاومت در مقابل ظلم بود، میتوان گفت این مسئله با ایجاد یک مبارزه جویی جدید، بزرگترین تهدید برای موضع موجود و ثبات تحمیلی غرب بر منطقه بود و نیز برای قدرتهای غربی که بر مواضع استراتژیک و منابع زیرزمینی کشورهای منطقه تکیه دارند، محسوب میشود."