خلاصه ماشینی:
"این یک یادآوری اجمالی از وضع کشاورزی ایران قبل از تدوین اصلاحات ارضی بود که بشرح جزئیات آن نمیپردازیم1زیرا بحث اصلی شرکتهای تعاونی است از ایجاد این شرکتها در کشور ما مدت زیادی نمیگذرد ولی این نکته قابل توجه است که مدتها قبل از آنکه شرکتهای تعاونی بصورت قانونی در کشور ما شناخته شود و مواد و تبصرهها حاکم بر آن باشند میل فطری خودیاری که زائیده احتیاجات مختلف روستانشینان بیکدیگر بود آنانرا بدون اینکه تابع رابطه و نظام معینی باشند به سوی یکنوع همکاری و همدردی سوق میداد-کمکها و مساعدتهائی که روستا نشینان در عروسی و عزا-آتشسوزی و نظایر آن بیکدیگر مینمودند و حتی مالک نیز بنوبه خود در مواردی بآنان میپیوست نمونهای از وجود روح تعاون و همکاری بوده است و مقنن با استفاده از این روح تعاون و اشتراک مساعی شرکتهای تعاونی روستائی را پایهگزاری نموده است.
البته در تعیین انواع هفت گانه شرکتهای تجاری تعریفی از هریک از آنها شده و خصوصیاتی ذکر میشود که با توجه به هدف و شخصیت حقوقی و افتراق آن با مجامع دیگری که از 2 نفر ببالا تشکیل میشوند میتوان شرکت تجاری را چنین تعریف کرد«شرکت تجاری اجتماعی از دو شخص یا بیشتر است که با سرمایهگذاری و انجام تعهدات و وظایفی طبق مقررات معین فعالیت مینمایند تا سود مادی برای خود تحصیل نمایند«-این شرکتها بموجب ماده 583 قانون تجارت دارای«شخصیت حقوقی»میباشند.
در مجامع عمومی بدون در نظر گرفتن تعداد سهام هر عضو دارای یک رأی میباشد و چنانچه بعللی استفاده از حق رأی بطور مستقیم برای شریک میسر نباشد میتواند بموجب وکالت کتبی این حق را بیکی دیگر از شرکاء واگذار نماید-هیچ عضوی نمیتواند با احتساب رای خود مجموعا بیش از 3 رأی داشته باشد(بموجب قانون شرکتهای تعاونی 1334 تا 5 رأی ممکن بود که اساسنامه آنرا به 3 تقلیل داده تا نظر یک فرد در تصمیمات مجمع عمومی تأثیر زیادی نکند)."