چکیده:
رضایت شغلی هم بهعنوان یکی از عوامل مؤثر بر عملکرد و هم بهعنوان یکی از شاخصهای ارزیابی عملکرد مورد توجه میباشد.در این مقاله پساز تعریف رضایت شغلی و ابعاد آن وارائه یک الگو،رضایت شغلی،اثربخشی،کارآیی و توسعه به عنوان سایر شاخصهای ارزیابی عملکرد مورد بحث واقع شده است.آنگاه حالات مختلفی که بین رضایت شغلی و عملکرد مطرح میباشد،بیان گردیده است.با بررسی این حالات نتیجه گرفته میشود درصورتیکه به تمام ابعاد رضایت شغلی توجه گردد و معیاری مناسب برای سنجش عملکرد تعریف شود،آنگاه میتوان گفت که هم رضایت شغلی موجب عملکرد بهتر میگردد و هم عملکرد بهتر،اگر همراه با پاداش منصفانه باشد،سبب افزایش رضایت شغلی میشود.
خلاصه ماشینی:
"مأموریت برای این سازمان تعریف شده است.
شغلی کارکنان است که هم بهعنوان معیار ارزیابی عملکرد سازمانی و هم به
برای مثال بین رضایت شغلی با عملکرد سازمانی،رابطهای ضعیف وجود دارد.
رضایت شغلی بطور مستقیم یا غیر مستقیم باعث افزایش عملکرد میشود.
عملکرد سازمانی موجب افزایش رضایت شغلی میگردد نه برعکس و یا اینکه گفته شده است بین رضایت شغلی و عملکرد رابطهای وجود ندارد،بلکه هر دو
تعریف و یک مدل برای رضایت شغلی ارائه شده است.
شده ابعاد رضایت شغلی مورد توجه قرار نگرفته است.
مختلف بهدست آمده بین رضایت شغلی و عملکرد قابل توجیه است.
لذا،در محاسبه رضایت شغلی،این ابعاد باید باهم مورد توجه و بررسی قرار گیرند که این ابعاد عبارتنداز:دستمزد،خود شغل،
برای آن احساس میشود،یک عامل مهم در تعیین میزان رضایت شغلی است.
شکل 1-رابطه بین استاندارد/تخصصی کردن و تنوع با میزان رضایت شغلی د-کنترل بر روشها و مراحل انجام کار
عملکرد سازمانی به دستاوردها و نتایج یک سازمان اشاره میکند و با معیارهایی مانند اثربخشی،کارآیی،توسعه و رضایت شغلی سنجیده میشود
سازمانی و میزان رضایت شغلی کارکنان بهعنوان معیارهای اثربخشی معطوف
رضایت شغلی هم بهعنوان یکی از عوامل مؤثر بر عملکرد مطرح است
بین رضایت شغلی و عملکرد حالات مختلفی بیان شده که بهشرح زیر
رضایت شغلی آنها افزایش مییابد و به این دلیل،عملکرد و رضایت شغلی همزان افزایش خواهند داشت؛درحالیکه ممکن است بین آندو،هیچ
د-بین رضایت شغلی و عملکرد رابطه متقابل وجود دارد
در الگوی دیگر،ارتباط بین رضایت شغلی و عملکرد بهصورت یک چرخه نشان داده شده است(شکل 5).
برعکس باید به رضایت شغلی توجه شده و علاوهبر آن،با کنترل شرایط دیگر،"