خلاصه ماشینی:
"دکتر ساجد الله تفهیمی دانشیار بخش فارسی،دانشگاه کراچی نثر متصوفانۀ فارسی در شش قاره از آغاز تا ربع قرن هشتم هجری و سهم شیخ شرف الدین ابو علی قلندر پائی در پیشرفت آن زبان فارسی از هشت قرن پیش زبان رسمی و ادبی شبه قارۀ پاکستان و هند بوده و در ظرف این دوره یک گنجینه بزرگ و گرانبهای آثار فارسی در این سرزمین بوجود آمده است.
دورۀ دوم: این دوره که از آغاز دوره سلاطین مملوکیه در سال 602 هجری شروع میشود و تا ربع اول قرن هشتم هجری ادامه مییابد2،از لحاظ پیشرفت و توسعه زبان فارسی همراه با گسترش دین مبین اسلام و تصوف اسلامی مهمترین ادوار بعدی میباشد.
شیخ شرف الدین ابو علی قلندر پائی پتی نیز از گروه همین متصوفین بوده که نه تنها در توسعه دین و تصوف اسلامی فعالیتهای خوبی بعمل آورده بلکه با تألیف آثار منثور و منظوم در پیشرفت زبان و ادب فارسی نیز سهیم بوده است.
از آثار مستقلی که در این دوره بوجود آمد فقط نامهای کتب زیر بدست رسیده: 1-کشف المحجوب تالیفات شیخ ابو الحسن علی بن عثمان هجویری غزنوی لاهوری (م 464 ه) 2-طوالع الشموس 3-راحت الارواح تالیفات قاضی حمید الدین تاگوری(641 ه) 4-لوایح 5-اصول الطریقه تالیفات شیخ حمید الدین صوفی تاگوری(673 ه) 6-رسالۀ سر العشق 7-رسالۀ سلوک تالیفات شیخ شرف الدین ابو علی قلندر(724 ه) 8-رسالۀ اسرار العاشقین 9-رسالۀ عشقیه ملفوظات:ملفوظات باصطلاح مجموعۀ گفتارهایی است که مشایخ صوفیه در مجلسهای مختلفه بغرض پند و نصیحت و رشد و هدایت مردمان اهل مجلس ایراد مینمودند،و مریدان آنها را در موقع یادداشت کرده بصورت کتاب جمع میکردند."