خلاصه ماشینی:
خسرو خزائل دانشگاه ملی فرهنگ ادبیات فرانسه شعر آزاد: Vers libre بنای اصلی شعر در زبان فرانسه تساوی شماره هجای مصراعهاست و اختلاف هجای بلند و کوتاه و قوت یا شدت کلمه در آنها چندان محسوس نیست.
بنابراین شعر در زبان فرانسه هجائی SYllabique است.
شعر آزاد در آثار شاعران کلاسیک فرانسه عبارت از اشعاری بود با مصراعهای نابرابر و قوافی درهم و تا اندازهای به مستزاد در شعر کهن ایران شباهت داشت.
(اشعار لافونتن).
شعر آزاد بدست شاعران سمبولیست چهرهای دیگر گرفت و به شعرا اطلاق شد که از همه قواعد شعر کهن بر کنار بماند و مجموعهای از قطعات آهنگدار نابرابر باشد.
در چنین شعری،قافیه نه در فواصل معین،بلکه به دلخواه شاعر و برطبق نیاز موزیکی قطعه،در جاهای مختلف شعر دیده میشود.
شعر چوپانی Eucolique داستان چوپانهائیست که نغمه طبیعت و عشقهای خود را میسرایند.
ارزش این شاعار بسته به سهولت و روانی آنها و طبیعی بودنشانست شعر چوپانی باید از هر چیز خشنی که نزاکت آنرا بهم بزند دور باشد،اما در عین حال باید جنبه ابتدائی خود را از دست ندهد.
شعر سپید Vers blanc شعریست که از قید قافیه بکلی آزاد باشد(البته در زبان فرانسه)اما آهنگدار بودن(موزیک داخلی کلام)از لوازم آنست.
شعر غنائی LYrique -شعر غنائی انواع مختلف دارد و برجستهترین نوع آن قصیده است که شامل ستایش خدایان و وصف فتوحات بزرگ و بیان عشق است.
این نوع اشعار باید دارای بیان و موضوع جالب و برجستهای باشد.
انواع کوچک دیگر از قبیل شعر هجائی Ballade و Satireepierammee دارای قانون و اصول مشخصی نیست و شکل آنها بیشتر بسته به ذوق گویندگان آنهاست.