چکیده:
در طول تاریخ حیات طبیعی انسان که سلطه گران و مفسدان، دست ستم بر مردم گشوده و با هر نیرنگ و
ترفندی، آنها را در ضعف و ذلت نگه میداشتند، تا پایههای سیطره خود را حفظ و تحکیم کنند؛ پیامبران خدا،
با تکیه بر توحید عملی، در برابر آنها ایستادند و در صورتی که مردم دعوت آنها را پاسخ میدادند شیشه عمر
فرعونیان و نمرودیان را شکسته و اساس فساد و ستم را نابود میکردند.
حضرت امام خمینی رحمهالله با الگو قرار دادن پیامبران، بویژه رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله ، میراث انبیای گذشته را به کار
گرفت و مردم ایران را زنده کرد و با توحید عملی برآمده از عرفان اسلامی، اساس حکومت ستمشاهی را
ویران کرد و در برابر ابرقدرتهای جهان قد بر افراشت. توحید عملی که شاخص اصلی آن قیام لله است، انبیا را
از معراج به معرکه نبرد با کافران و مستکبران میآورد و حضرت روح الله، با سیر در این مسیر، از کوثر توحید
ناب نوشید ولی در سرخوشی آن فرو نماند، بلکه از حق و همراه حق به سوی خلق آمد و با جانی شیدا و قلبی
آکنده از عشق به خدا و خلق خدا بر مشعل هدایت اسلام دمید و فروغ آن را فزونی بخشید و جهان را پر از یاد
و نام او ساخت.
در این پژوهش، ابعاد عرفانی و سیاسی توحید عملی امام را میکاویم تا چگونگی پیوند عرفان و سیاست را
در مکتب بالنده عرفان امام دریابیم.
خلاصه ماشینی:
"پر است، آن که فراگیر است و همه به او وابستهاند و هر طرف روبگرانی روی اوست: «فأینما تولوا فثم وجه الله» (1) بنابراین، تجلی احدیت که فیض اقدس است باطن اسم اعظم «الله» بوده و ظهور این اسم عالم را به نور خدا روشن کرده و به هر جا بنگری نور و جلوه اوست: «الله نور السماوات و الأرض» (2) مقام انسان کامل حضرت امام معتقدند اسم اعظم الله برای تجلی در عین موجودات و عطای فیض در آنها به دلیل گستردگی فیض و محدودیت و کدورت اعیان موجودات، به واسطه حجاب و جلوهای، فیض خود را به اعیان موجودات میرساند.
» (1) پس مقام حقیقی و کمال انسان که مقام فنا در احدیت است با «فنا» به کشف میآید؛ زیرا اسماء الهی به واسطه احدیت فانی در ذات غیبی است که هیچ هویت و حیثیتی از خود ندارد و تمام اسماء الهی در او به نحو جمعی غیبی حاضر است و آدم که همه اسماء را از خدا فرا گرفته است (و علم آدم الأسماء کلها) (2) صاحب این مقام قرب و ولایت کلی است اما به صورت استعداد که باید آن را در زندگی بتدریج کشف و شکوفا سازد و به فنا و لقاء الله برسد."