خلاصه ماشینی:
نفوذ تمدن ایرانی در خارج شعر سعدی در چین سعدی شیرین سخن ما که از هرکس بهتر بروانی کلام خود و وسعت دائرهء نفوذ و سرعت انتشار آن در عالم یقین داشته و در همان اوان کار خود بحق میگفته که:«ذکر جمیل سعدی که در افواه عوام افتاده است وصیت سخنش که در بسیط زمین رفته»یا: کس ننالید در این عهد چو من بر در دوست که بآفاق سخن میرود از شیرازم در طیّ یکی دیگر از غزلیات آبدار خود میگوید: سعدی بپاکبازی ورندی مثل نشد تنها در این مدینه که در هر مدینه‌ای شعرش چو آب در همه عالم روان شده کزپارس میرود بخراسان سفینه‌ای حال اگر برای اثبات این مدّعی شاهدی میخواهید باین بیان سیاح معروف مغربی ابن بطوطهء طنجی که در سال 746 یعنی پنجاه و پنج سال؟؟؟از؟؟؟سعدی از هندوستان بچین رفته دقت فرمائید.
(
, 
, 
)
