خلاصه ماشینی:
"«فر» یا همان «فره»، بارقه الهی و ایزدی است که در نهاد هر انسانی وجود دارد و «هنگ» هم به معنای بیرون کشیدن و کسب کردن است.
بنابراین، مقصود از «فرهنگ» این است که آدمی باید بداند آن بارقه الهی و ایزدی که باعث والایی و شکوفایی او می‌شود، قابل کسب است.
از سوی دیگر، اگر با نگاهی جامعه شناسانه به این مفهوم بنگریم، باید بگوییم که از منظر قرآن، آنچه مبنای ارزش‌ها و گزینش‌ها قرار می‌گیرد، «توحید» است و بایستی «مجموعه رفتارهای انسانی» بر این پایه ترسیم شود.
البته به تعبیر قرآن، «توحید» و «نفی شرک»، روح مشترک همه ادیان الهی است و تأکید بر این وجه مشترک، می‌تواند پایه و اساس پیوندهای فرهنگی قرار گیرد و روح تفاهم و همدلی را بین دو طرف ایجاد کند.
حاضران در این میزگرد به بررسی زمینه‌های نظری و کاربردی پیوندهای فرهنگی در قرآن کریم و برخی دیگر از مسایل مربوط به این موضوع پرداختند."
(
, 
, 
)
