خلاصه ماشینی:
"»که در آن عده‌ای کلمات مهجور آمده بود از جمله کلمه مرکب«ارضی شوک»در این بیت: چون پزشکانی که ارضی شوک را از شو کران باز نشناسندی و از اشکنه دار اشکنه در واژه نامه چنین توضیح میدهد:«ارضی شوک یعنی خارزمین-نباتی است خوردنی که در ممالک عثمانی چنین نامیده میشد و کلمه آرتیشو از آن مأخوذ است...
بگذریم از این‌که چرا یک قصیده- سرای سال 1349 میبابست ترکیب را که بقول خودش«در ممالک عثمانی بکار میرفته»(یعنی دیگر رایج نیست)بکار ببرد و اما ایراد این‌جانب به ترکیب این کلمه و ریشه‌شناسی(اتیمو لوژی)آن است...
اولا این کلمه فرانسوی مانند اشکال دیگر آن در بعضی زبانهای اروپائی مثلا آرتیچوک(articnoke)و کارچیوفو(Carciofo)ایتالیائی و الکچوفا (AIcacnofa)اسپانیولی مأخوذ از«ارضی شوک»(-زمینی خار) نیست،بلکه مع الواسطه مأخوذ است از کلمه الخرشوف(بفتح خاء) عربی(خرشوف بصورتهای دیگر هم در قوامیس عربی ضبط شده است.
ثانیا از توضیح شاعر چنین استنباط میشود که«ارضی شوک»از اصطلاحات ترکی عثمانی بوده،ولی این‌جانب«ارضی شوک»را در چند لغت نامه معتبر ترکی (مثلا قاموس سه جلدی معروف جیمس روهاوس،ترکجه دن انگلیز جدید لغت کتابی)نیافتم."
(
, 
, 
)
