چکیده:
این مقاله اهمیت و حجیت تبیین کلام الهی توسط پیامبر اکرم(ص)را بازگو میکند تا بر اهمیت نزول حقایق قرآنی بر قلب پیامبر(ص)در کنار الفاظ قرآن دلالت نماید.اختلاف در نقل و نگارش حدیث پس از رحلت ملکوتی رسول الله(ص)و فقدان بخش کثیری از روایات،به ایجاد دو مکتب تفسیری متأثر از دو دسته روایات منجر گشت.نگارنده این مقاله کوشیده است منابع مورد استفاده در تفاسیر را به استناد اهم مصادر تفسیری هر مکتب بیان نماید تا ارزش روایات تفسیری باتوجه به مصادر آنها مشخص گردد و در این راستا،مصادر تفسیری اهل سنت را از زبان علمای سنی و مصادر تفسیری شیعه را نیز از زبان علمای شیعی مطرح مینماید.
خلاصه ماشینی:
"لذا قول پیامبر در تبیین آیات قرآن دارای حجیت است؛ضمن آنکه مطابق این آیه باید
لذا پیامبر اکرم-صلی الله علیه و آله-تبیینکننده و توضیحدهندهء آیات قرآن میباشد.
قرآن کریم در آیات متعددی،عصمت و صلاحیت علمی اهل بیت رسول خدا(ص)را بیان میدارد که در صدر آنها میتوان از آیات زیر نام برد:
از آنجا که در این حدیث رسول خدا(ص)تمسک به قرآن و اهل بیت(علیهم السلام)را
کریم جهت هدایت مسلمانان اعتبار و حجیت دارد،قول و فعل اهل بیت رسول خدا(ص)نیز،بهعنوان تفسیر وتبیین آیات قرآن دارای حجیت و اعتبار است.
مأثور یا اثری عبارت از تفسیر قرآن به وسیله آیات قرآن،روایات پیامبر اکرم(ص)و نیز
صحابه در تفسیر آیات قرآن به چهار مصدر اعتماد کردند که ذهبی آنها را چنین
بنابراین،باید گفت که صحابه در تفسیر آیات قرآن از قوة استنباط و اجتهاد خود استفاده
اهل سنت معتقدند چون صحابه شاهد نزول وحی بودند،این امر به آنان امکان میداد بسیاری از آیات قرآن را بهتر درکوفهم کنند؛علاوه بر آنکه دلیل عرببودن به
در مجموع میتوان گفت:اهل سنت اقوال صحابه را در تفسیر آیات قرآن همپای
روایات تفسیری دیگری که در کتب اهل سنت دیده میشود،روایاتی است که سند آنها
(العک،ص 118)این مسأله،در کنار اعتماد صحابه به اهل کتاب در تفسیر قرآن
همانطور که گفته شد،اغلب روایات تفسیری اهل سنت از صحابه و تابعان نقل شده و به
که همچون پیامبر اکرم(ص)دارای عصمت باشند تا در توضیح آیات دچار خطا و اشتباه نشوند و آن همانا وجود مبارک ائمه اطهار(علیهم السلام)-به سفارش قرآن کریم و
(حکیم،ص 122)اما صحابه بدون توجه به این موارد،در تفسیر آیات قرآن کریم از"