خلاصه ماشینی:
"وی ابتدا مفهوم مشروعیت را در سه سطح تجربی، فلسفی و کلامی طرح میکند، آنگاه دیدگاه تفکیک بین مقبولیت و مشروعیت و تحلیل آنرا با ذکر شرایط و قواعد بیان مینماید.
از دیدگاه نویسنده کسی که میگوید مشروعیت نظام اسلامی از خواست و اراده افراد یا رضایت آنها مایه نمیگیرد، ضرورت رضایت مردم را برای حکومت اسلامی انکار نمیکند، زیرا از منظر دین مردم به عنوان انسانهایی که خصائص ذاتی آنها اراده، آگاهی و اختیارات امکان انتخاب هر عملی را در سطح فردی و جمعی دارا میباشند و دیانت بر پایه نفی امکان انجام گناه استقرار نیافته است، بلکه بر پایه اذعان به اینکه انسانها میتوانند گناه کنند شکل گرفته است.
اما در هر حال نظامی که اکنون در کشور ما استقرار دارد، محصول خواست و رضایت مردمی است که خود را خدا نمیدانند بلکه میخواهند بر پایه آنچه خدا بیان نموده است زندگی فردی و اجتماعی خویش را اداره نمایند."