قاصدروزان ابری (نوعی نگاه) گفتگو و مصاحبه

خلاصه ماشینی:

"هر هنر یا جریان هنری خودجوشی‌ که بر پایه‌ی نیاز به وجود آمده باشد و عواملی از بیرون‌ چه در حاکمیت‌ و چه در بخش خصوصی‌ به عنوان ترفند بر آن تاثیرگذار نباشد خیلی خوب است‌ و باید اجازه داد که راه خودش را پیدا کند و بعد ببینیم‌ چه می‌شود (به تصویر صفحه مراجعه شود) کنسرت گروه‌های عارف و شیدا در مجموعه میدان آزدای/1358 در اینجا ما باید برای بررسی در موسیقی‌مان تفکیک قایل شویم،ما یک هنر تاریخی داریم که موسیقی ملی ما و قائم به‌ سازهای ایرانی است،همان که امروز به آن موسیقی سنتی هم می‌گویند و من زیاد با این اصطلاح موافق نیستم چون دایم‌ در حال تغییر بوده و شاید بهتر است بگوییم موسیقی دستگاهی-ردیفی با موسیقی رسمی. ما در موسیقی سنتی نمی‌توانیم خیلی این کار را بکنیم،چون در ردیف ما اول باید این ملودی‌ها را در کنار ادبیات،فارسی کنیم تا از وحدت ملی‌ به عنوان ایرانی که فارسی زبان است دور نشویم، ولی گروه‌های دیگر این محدودیت‌ها را ندارند آنها می‌توانند از تجربه‌ی آهنگسازان غربی استفاده‌ کنند و هم می‌توانند جان مایه‌ی موسیقی ملی را در شریان‌های کارشان بدمند. شما به فرم غالب در ایده‌های تحول‌گرای موسیقی ایرانی که به موسیقی تلفیقی معروف شده اشاره‌ کردید،این نوع موسیقی چه جایگاهی می‌تواند داشته باشد؟ هر هنر یا جریان هنری خودجوشی که بر پایه‌ی نیاز به وجود آمده باشد و عواملی از بیرون،چه در حاکمیت و چه در بخش خصوصی به عنوان ترفند بر آن تاثیرگذار نباشد،خیلی خوب است و باید اجازه داد که راه خودش را پیدا کند و بعد ببینیم چه می‌شود."