چکیده:
رخداد عاشورا و شهادت امام حسینعلیهالسلام در رأس مهمترین حوادث تاریخ بشریت قرار دارد. عظمت این حادثه را میتوان با تحلیل زمینهها، چرایی، چگونگی وقوع، پیامدها و آثار آن بررسی کرد. یکی از نشانههای عظمت این حادثه، رخدادهای شگفتی است که غالب آنها شکل خرق عادت داشته و در پی شهادت امام حسینعلیهالسلام به وقوع پیوست. بعضی از این رخدادها، مربوط به اجزای نظام هستی همچون خورشید، ماه، ستارگان و زمین است. و بخشی دیگر به انبیاء و فرشتگان، و بخشی هم به جنیان و حیوانات اختصاص داشته، و برخی نیز مربوط به انسانهاست. دراین نوشتار، با بررسی روایات شیعه و اهلسنت، این رخدادها ضمن ده محور مورد بازکاوی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"153 بدین ترتیب، چگونه میتوان روایات حاکی از کسوف و تاریکی آسمان پس از شهادت امام حسینعلیهالسلام را پذیرفت؟ در پاسخ باید گفت: آنچه در روایت نبویصلیاللهعلیهوآله نفی شده، رخداد کسوف یا خسوف به علت مرگ یا ولادت فردی از افراد است، حتی اگر فرزند پیامبرصلیاللهعلیهوآله باشد؛ اما آنچه در روز عاشورا رخ داد صرفا مرگ یک فرزند پیامبرصلیاللهعلیهوآله نبود، بلکه حادثهای عظیم در تاریخ بشر بود که از حوادث و فجایع متعددی ترکیب شده و نقطة اوج آن، شهادت سبط رسول خداصلیاللهعلیهوآله با آن وضع دلخراش بود.
به عنوان نمونه، در روایت شیخ صدوق، از فاطمه بنت علیعلیهالسلام آمده که: «پس از قتل [امام] حسینعلیهالسلام هیچ سنگی در بیتالمقدس از زمین برداشته نشد جز آنکه زیر آن خون تازه یافتند!» 174 ابنقولویه نیز در روایتی، سخن فردی از اهالی شام را چنین گزارش کرده که گفته: «به خدا سوگند!
201 در منابع اهل سنت نیز روایات زیادی دربارة گریة اجزای نظام هستی بر شهادت امام حسینعلیهالسلام با مضامینی مشابه آنچه گذشت، به چشم میخورد که به عنوان نمونه، سخن سیوطی در این باره را نقل میکنیم.
برای نمونه بنگرید به: حافظبنعبداللهبنمحمد ابنابیشیبه، المصنف، ج8، ص632، ح258 / طبری، دلائل الامامة، ص180 / طبرسی، اعلام الوری، ج1، ص428 / محمدبنعلی سروی مازندرانی ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج3، ص213 / ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ترجمة الامام الحسینعلیهالسلام، ص245، ح220 / خوارزمی، مقتل الحسینعلیهالسلام، ج2، ص107ـ108، ح33 / طبری، ذخائر العقبی، ص147 / زرندی حنفی، نظم درر السمطین، ص215 / مجلسی، بحار الانوار، ج44، ص241، ح34."