خلاصه ماشینی:
"مسلما در بین کشورهای در حال توسعه کشورهائی هستند که دارای بازار بیمه قوی با امکانات مالی و فنی باشند در چنین بازاری بیمهگر اتکائی داخلی با ایجاد ذخایر فنی مناسب و در اختیار قرار دادن تجربیات فنی خود میتواند ضمن جلب اعتماد بیمهگران مستقیم همکاری نزدیکی را با آنان در جهت افزایش کیفی و کمی خدمات بیمهای بازار داشته باشند.
از طرف دیگر واگذاری اندک اعضاء صندوق و محدود بودن حوزه فعالیت آن موجب شده که اعضاء نتوانند در رفع نیازهای جدی اتکائی خود به صندوق به عنوان راه حل مناسب اتکاء داشته و از فعالیت آن راضی باشند و صندوق نیز به نوبه خود قادر نیست که سرویس قابل قبولی را در واگذاری ریسک و کاهش هزینهای اداری در اختیار اعضاء قرار دهد سئوالی که اینجا مطرح میشود اینست که آیا وقت آن نرسیده که دولتها و صنعت بیمه کشورها عملکرد صندوقهای اتکائی منطقهای را مورد بررسی قرار دهد تا آنهائی را که نتوانستهاند جایگاه حرفهای خود را در منطقه پیدا کرده و در رفع نیاز اتکائی آن بازوی پر توانی برای منطقه باشند منحل شوند.
پیش بینی حجم حجم حق بیمهای که از منطقه نصیب این شرکتها میشود در سطح پائینی است و اگر آنها قادر نباشند حجم فعالیت خود را به سطح قابل قبولی برسانند هزینههای اداری آنها بسیار بالا خواهد رفت شرکتهای بیمه اتکائی منطقهای برای آن تعداد از کشورهای کوچک آفریقائی که از نظر توسعه اتقصادی در شرایطی قرار ندارند که بتوان در آن کشورها یک شرکت بیمه اتکائی ملی تأسیس نمود مناسب است."