خلاصه ماشینی:
"شاید این نمایشنامه از آن دسته نمایشنامههای توفیق الحکیم باشد که برخی از سخنسنجان آنها را برای خواندن مناسبتر یافتهاند تا برای بروی صحنه آمدن،1 اما در هر صورت شک نیست که گفتگوهایی که در این نمایشنامه میان کشیش و استاد شیمی صورت گرفته و یا سخنانی که میان فرشته و دیگر اشخاص داستان رفته و بالاخره همه گفتگوهای دادگاهی که فرشتهء آسمانی را بمرگ محکوم کرده است،همهء و همه از دقت و ظرافتی استادانه برخوردار است و اشخاص صحنه نیز بسزا و زیرکانه انتخاب شدهاند.
اندیشه پیکار با گرسنگی انسانها که قسمت اعظم سخنان استاد شیمی را در این نمایشنامه در بر میگیرد نیز از مسائلی است که ذهن توفیق الحکیم را از دیرباز بخود مشغول داشته است2: توفیق الحکیم که مشکل گرسنگی انسانها را بزرگترین سد راه صلح راستین و پایدار جهانی میپندارد3نه تنها در برخی از آثار هنری خود و از جمله (1)-نگاه کنید به الادب العربی المعاصر فی مصر،الدکتور شوقی ضیف،ص 292 (2)-نگاه کنید به مقاله«توفیق الحکیم...
»بقلم نگارنده،نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان سال هفتم شماره هشتم 1531،ص 171-691 (3)نگاه کنید به«آراعفی الشکل و المضمون و العمل»،توفیق الحکیم،ضمیمه«الطعام لکل فم»ص 681-781 در نمایشنامههای«رحلة الغد»1و«الطعام لکل فم»در عالم خیال بحل آن دست یازیده است بلکه در سال 9591،هنگامیکه نمایندگی مصر را در سازمان یونسکو بعهده داشته است نیز،با نوشتن نامهی شاعرانهیی بسازمان مذکور رسما پیشنهاد کرده است که پیکار با گرسنگی از راه علم آمیخته با تخیل نیز مورد بررسی قرار گیرد!2بدینگونه ملاحظه میشود که سخنان استاد شیمی در نمایشنامه نماز فرشتگان نیز جز تجلی دیگری از این مشغله خاطر انسانی توفیق الحکیم نیست."