چکیده:
میشود تا راهکارهای گسترش بیمه عمر و انواع جدید از آن ارائه شود. در میان رشتههای متنوع بیمه،بیمه عمر به این علت که پوشش خود را مستقیما متوجه انسان میکند از اهمیت ویژهای برخوردار است،زیرا منابع انسانی در توسعه هر کشور نقش اساسی دارد.هر عضو جامع با خرید بیمه عمر میتواند سرمایه قابل ملاحظهای را برای آینده خود و خانوادهاش پسانداز کند تا در شرایط سخت زندگی ضمن کمک به او آرامش روحی وی را نیز تأمین نماید.تأثیر مهم اقتصادی و اجتماعی بیمه عمر برای خانوادهها در بعد کلان نیز اهمیت خاصی دارد زیرا این بیمه سبب فراهم ساختن پسانداز ملی و سرمایهگذاریهای کلان میشود. نقش بیمه عمر در بررسیهای جهانی به عنوان شاخصی معتبر در سنجش سطح توسعه یافتگی 2Lکشورها نیز ارزشمند است.در کشور عزیز ما علیرغم تلاشهای فراوان در زمینه بیمههای عمر هنوز نسبت به کشورهای توسعه یافته،فاصله زیادی مشاهده میشود.توسعه بیمههای عمر به منظور بالا بردن رفاه اجتماعی چنان مهم است که در دستور اخیر ریاست محترم جمهور به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی،برای ایجاد تحول در صنعت بیمه کشور بر آن تأکید شده است.در این پژوهش، وضعیت بیمههای زندگی در کشورهای مختلف و در جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی قرار میگیرد سپس با توه به مسائل بومی و شرایط بازرا بیمه کشورمان سعی
خلاصه ماشینی:
"بنابراین افزایش امید به زندگی میتواند برای شرکتهای بیمه سودمند باشد،در این حالت نرخ مرگومیر در هر سنی کمتر است و تعداد کمی از بیمههای عمر مدتدار منجر به مطالبه شده و تعداد زیادی از آنها تا سررسید باقی خواهند ماند.
در تایوان سیر نزولی و ثابت نرخ بهرهها،سوددهی شرکتهای بیمه را دچار فرسایش کرده و تأثیر مهم آن بر شرکتهای بیمه،کاهش سود مورد انتظار و حذف متقاضیان جیدد بوده و بیمهگران تایلندی برای تقویت بیمه عمر به دولت متوسل شدند تا با تکمیل و تدوین مقررات و موانع مناسب مالیاتی،روح تازهای به کالبد این صنعت بدمند.
اطلاعات و مشخصات کشورهای منتخب آسیایی (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) بیمه عمر در ایران با گسترش و توسعه بیمه در اروپا و مراودات بین کشورها که ایران نیز ناگزیر از این مراودات بین المللی بود،در سال 6521 شمسی که ایران جزو اتحادیه عمومی پست بین المللی گردید و به ناچار پرسشنامه،آییننامه و تعرفههای پستی کشورهای عضور را مورد استفاده قرار داد.
فعالیت شرکتهای بیمه بعد از انقلاب اسلامی در ایران در زمینه بیمههای عمر جمعی و انفرادی یکسان نبوده است و بیمههای عمر جمعی که غالبا از نوع خطر فوتاند به جهت نیاز مؤسسات و شرکتها،همچنان به پیشرفتشان ادامه دادهاند ولی بیمههای عمر انفرادی که عموما از نوع مختلط هستند دچار رکود گردیده و میتوان گفت که هنوز نتوانستهاند جایگاه واقعی خود را در میان مردم بیابند.
اما از سال 1331 تا 0531 تعداد شرکتهای بیمه به 51 و حجم معادلات بیمه در این مدت 33 برابر شده بود و نیاز به سازمانی جدا از شرکت سهامی بیمه ایران بود که به امور کنترل و نظارت بر مؤسسات بیمه خصوصی بپردازد."