خلاصه ماشینی:
"تألیفات و تصنیفات اولین عملکرد این دانشمند نامدار در حوزه دین و فرهنگ اسلامی، تألیفات و تصنیفات اوست که برای تدوین آنها چندین سال تلاش کرد و با استفاده از تمامی امکانات موجود؛ به ویژه با داشتن شاگردان پرکاری همچون «میرزا عبدالله افندی اصفهانی» از هر نقطهای، از ایران و خارج از ایران که کتابی از شیعه سراغ داشت، آنها را در اصفهان جمعآوری نموده و در تألیفات و آثار خود از آنها بهره فراوان برد.
را در حوزه پررونق اصفهان تعلیم میدادهاند؛ اما هیچکدام در دلسوزی و جذب شاگرد و تدریس مداوم و پشتکار به پای علامه مجلسی قدسسره نمیرسیدند؛ لذا او موفق گردید که تعداد بسیاری از علما و محققین ارزشمند را که هر یک از آنان در راه خدمت به اسلام و تشیع نقش به سزایی داشتند، تربیت کند (1) .
البته شاگردان این عالم وارسته را به نقل از شاگردان نامیاش مانند سید نعمة الله جزائری در انوار نعمایه، و میرزا عبدالله اصفهانی در ریاض العلماء بیش از هزار نفر نقل شده، اما 10 تن از آنان شاگردانی بودند که صاحب اثر و نقش سازنده و ویژهای در گسترش اسلام و اعتلای کلمه حق داشته و از مشاهیر و مفاخر علمای شیعه یاد شده است شاگردانی از قبیل «سید نعمتالله جزایری»، «میر محمدصالح خاتونآبادی»، «ملا محمد سراب تنکابنی»، «میرزا عبدالله تبریزی اصفهانی» و...
«ملکالشعرای بهار» در کتاب سبکشناسی در مورد اهمیت کار علامه مجلسی مینویسد: «مهمترین کار علامه مجلسی بعد از تألیف بحارالانوار، تألیف مجموع کتب دینی و اخلاقی است به زبان فارسی که سبک آنها بسیار ساده و روان بوده است؛ به طوریکه آن زمان در میان اهل علم سبک ساده و روان رایج نبود؛ بنابراین فهمیده بود که برای جذب مردم باید از آنان سود جست و سادهنویسی کرد."